Denizin derinliklerinde, rengârenk mercanların arasında, minik ve utangaç bir balık yaşardı. İsmi Lila’ydı ve parlak çizgileriyle tanınırdı. Fakat Lila her zaman tek başına yüzmekten hoşlanırdı. Diğer balıklar ona hep “Neden bizimle oynamıyorsun?” diye sorardı. Lila ise sadece gülümser ve “Belki başka zaman,” derdi.
Bir gün, denizin karanlık bir köşesine yüzdüğünde, devasa bir deniz fenerine rastladı. Deniz feneri, suyun derinliklerinde parlayan bir yıldız gibi duruyordu. Merakla yanına yaklaştı.
“Merhaba!” dedi ince bir ses. Lila şaşırdı, çünkü deniz feneri konuşuyordu!
“Merhaba,” diye fısıldadı Lila. “Sen… konuşabiliyor musun?”
“Tabii ki!” dedi fener, adı Parlaktı. “Ama sadece gerçek bir dost arayanlarla konuşurum.”
Lila ve Parlak, günler boyunca sohbet ettiler. Lila, yalnız kalmayı neden sevdiğini anlattı. Çocukken başka bir balığın onun çizgileriyle dalga geçtiğini ve o günden beri kimseye güvenemediğini söyledi.
“Her zaman yalnız kalmak istemezsin,” dedi Parlak. “Hepimizin bir ışığa ihtiyacı vardır. Bazen bu ışık bir dosttur.”
Tam o sırada gökyüzü karardı ve denizin yüzeyinde devasa dalgalar belirdi. Fırtına geliyordu. Dalgalar büyüdükçe denizdeki balıklar paniğe kapıldı. Herkes bir yerlere saklanırken, bir grup yavru balığın devasa bir kaya altında mahsur kaldığı görüldü.
“Onlara yardım etmeliyim!” dedi Lila ama kalbi korkuyla doluydu.
“Onlara ulaşmak için ışığımı kullanacağım,” dedi Parlak. “Ama bu işte yalnız olmamalıyım. Senin cesaretine ihtiyacım var.”
Lila derin bir nefes aldı. Parlak’ın ışığı, fırtınanın koyu karanlığında bir yol açtı. Lila, cesaretini toplayarak kayanın altına yüzdü. Kendi çizgilerinin parıltısı sayesinde yolu görebiliyordu.
“Buradayım, korkmayın!” diye seslendi yavru balıklara. Onları tek tek çıkardı ve Parlak’ın ışığıyla güvenli bir yere götürdü.
Fırtına dindiğinde, tüm balıklar Lila’ya teşekkür etti. O an Lila anladı: Arkadaşlık, korkularını bile unutturacak kadar güçlü bir bağdı.
“Beni yalnız kalmamam için cesaretlendirdin,” dedi Parlak’a. “Şimdi başka balıklara ışık olma zamanı.”
“Gerçek dostluk budur,” diye yanıtladı Parlak.
O günden sonra, Lila hem denizdeki hem de kendi kalbindeki karanlığı aydınlatmayı öğrendi...
Bu metin kocamanbisite.com için özel olarak yazılmıştır. Ticari maksat taşıyan tüm diğer dijital ortamlar ve basılı mecralarda kullanımı, kopyası, atıfı yasaktır. Eğitim maksatlı kullanım için her bir hikayeye yönelik izin alınması zorunludur.
