Zürü, ormanda yaşamayı çok seven boyu diğer yaşıtlarına göre kısa kalan dünyalar tatlısı bir zürafaydı. Boyu diğerlerinden kısa olmasına rağmen kimse onunla dalga geçmiyor, tam aksine tüm arkadaşları ona yardımcı oluyordu. Zürafalar beslenmek için ağaç yapraklarını çok sevdiğinden diğer tüm zürafalar yaprak yerken, Zürü her yaprağa ulaşamadığı için bazen karnını doyurmakta oldukça zorlanıyordu ve diğer zürafalar Zürü’ye yardım etseler de, Zürü her istediği yaprağa kendisinin ulaşamaması nedeniyle bazen çok üzülüyordu. Çünkü en lezzetli ve taze yapraklar genelde ağaçların tepelerinde oluyordu.
Bu duruma bir son vermek isteyen Zürü, hemen annesine koştu ve boyunun niye kısa kaldığını sordu ve ekledi: “Boyumun uzaması için ne yapabilirim anne?”. Anne zürafa gülümsedi ve cevapladı: “Zürü, oğlum, bugüne kadar sana verdiğim yemekleri hiç sonuna kadar yemedin, verdiğim sütleri bitirmedin, vaktinde kalkıp vaktinde yatmadın. Bunların sonucu olarak da, arkadaşlarından kısa kaldın. Ama üzülme, bu durumu çözebiliriz, ama bana söylediklerimi yapacağına söz vermen gerek.”
Bir çözüm olduğu için gözleri parlayan Zürü, heyecan ve coşkuyla annesine söz verdi. Annesi hemen Zürü için kısa açıklamalar yaptı. “Bu yaprak şöyle faydalı, buradaki bitki vücudu böyle güçlendiriyor, şu ağacın meyvesi çok vitaminli” diye bilgiler vererek ormanda Zürü’yü gezdirdi.
Daha sonra Zürü her gün, vitaminsiz ve sağlıksız yapraklar yerine, onu güçlendirebilecek ve boyunun uzamasına yardımcı olabilecek, pırasa, ıspanak, brokoli gibi sebzeler yedi.
Başta Zürü bu yeni yiyeceklerin tadını sevmemişti ama olsun, boyu uzayacaktı ya! Hem tatları o kadar da kötü değildi. Hatta Zürü’nün annesi özel karışımlarla bu yiyecekleri oldukça lezzetli hale getiriyordu! Hem de anne elinden gelen yemekler pek bir değerliydi.
Günler geçtikçe, Zürü arkadaşlarıyla oynarken bazı hareketleri daha rahat yaptığını fark etti. Örneğin daha önce hiç uzanamadığı bir ağacın en uçtaki yapraklarına ulaşabiliyordu.
Bunu fark eden Zürü, etrafına daha dikkatli baktı ve gördükleri karşısında şok oldu! Arkadaşlarıyla göz hizasındaydı, yani onların kafalarını ileriye doğru baktığında görebiliyordu! Kafasını yukarı kaldırmasına gerek kalmamıştı.
Bu mutlu haberi vermek için hemen annesine koştu ve annesine lezzetli ve sağlıklı yemekleri için teşekkür etti.
Zürü, ormandaki en mutlu zürafa olmuştu. Eh, annesi de tabii…
Bu metin kocamanbisite.com için özel olarak yazılmıştır. Ticari maksat taşıyan tüm diğer dijital ortamlar ve basılı mecralarda kullanımı, kopyası, atıfı yasaktır. Eğitim maksatlı kullanım için her bir hikayeye yönelik izin alınması zorunludur.
