Zeynep, sevimli bir kız çocuğuydu. Kırmızı başlığıyla meşhur olmuş, yaramaz ama iyi kalpli bir kızdı. Bir gün büyükannesinin yanına, uzaklardaki buzlarla kaplı bir ormana doğru yola koyuldu. Büyükannesi hasta olmuştu ve Zeynep ona çilek reçeli götürmek istiyordu. Ormanın derinliklerine doğru ilerledikçe, etrafı bembeyaz karla kaplı ağaçlar ve donmuş göllerle karşılaştı. Hava çok soğuktu. Zeynep'in burnu kıpkırmızı olmuş, parmakları buz kesmişti. Tam o sırada, ihtişamlı bir buzdan kale gördü. Kalenin kapısının önünde, Buz Kraliçesi duruyordu. Kraliçe, 'Küçük kız, buraya ne diye geldin?' diye sordu. Zeynep, 'Büyükannemin yanına gidiyorum, hasta' diye cevapladı. Kraliçe, 'Büyükannen tehlikede, onu kurtarmana yardım edebilirim ama önce benim sorularıma cevap vermelisin' dedi. İlk soru; 'Saygılı olmak ne kadar önemlidir?' Zeynep düşünerek, 'Saygı, başkalarını anlamamıza, onlarla iyi geçinmemize ve dünyayı daha güzel bir yer yapmamıza yardımcı olur' dedi. Kraliçe gülümsedi. İkinci soru; 'Birbirine saygı duymayan insanların hayatlarında ne gibi zorluklar yaşayabileceğini düşünüyorsun?' Zeynep, 'Saygısız insanlar yalnız kalabilir, arkadaşları olmayabilir, kavga edebilir ve mutlu olamazlar' diye yanıtladı. Kraliçe oldukça memnun bir ifadeyle, 'Doğru söylüyorsun küçük kız. Saygı, her şeyin temelidir.' dedi. Kraliçe, Zeynep'in büyükannesini bulmasına yardım etti. Büyükannesi, buz mağarasının derinliklerinde, bir ejderhanın ateşinden korunuyordu. Bu ejderha, insanların saygısızlığından öfkelenip, büyüsünü kullanarak insanları tehdit ediyordu. Zeynep, cesurca ejderhanın yanına gitti ve 'Neden insanlara saldırıyorsun?' diye sordu. Ejderha, 'İnsanlar bana saygısızlık ediyor, doğamı yok ediyorlar, benim de bu öfkeme katlanmaları gerekir' diye bağırdı. Zeynep, 'Ama herkes böyle değil, insanlar da saygıyı öğrenmeli ve doğayı korumalıdır' dedi. Zeynep, ejderhaya çevresindeki doğanın güzelliğini, insanların iyi taraflarını anlatmaya başladı. Ejderha dinledikçe öfkesi azaldı ve sonunda Zeynep'in sözlerine katıldı. Ejderha, büyükannesini serbest bıraktı ve Zeynep'le birlikte büyükannesine doğru yola koyuldu. Büyükanne, Zeynep'in cesareti ve saygılı tavrından çok etkilendi. Zeynep, büyükannesinin yanına geldiğinde, büyükannesi ona sıcak bir çorba ve çok lezzetli çilek reçeli ikram etti. Zeynep, büyükannesiyle birlikte güzel bir akşam geçirdi. Ertesi gün, Zeynep eve döndüğünde, anlattığı macera köy halkına büyük bir ders oldu. Herkes saygının önemini anladı ve doğayı korumaya daha çok özen gösterdiler. Zeynep'in cesareti ve saygılı tavrı herkese örnek oldu. Buz Kraliçesi de, Zeynep'in öğretici sözleri sayesinde daha anlayışlı ve yardımsever biri oldu. Köy, huzur ve mutlulukla doldu. Zeynep'in macerası, herkesin kalbinde saygı tohumlarını ekti ve bu tohumlar uzun yıllar boyunca büyüdü.