Sare, küçük, cesur bir kızdı. Gözleri zümrüt yeşili, saçları altın sarısıydı. Sare, her şeyden çok macerayı severdi. Bir gün, köyün kenarındaki karanlık ormana doğru yol aldı. Köylüler bu ormandan korkarlardı. 'Orada kötü şeyler var!' derlerdi. 'Girmeyin!' diye uyarırlardı. Ama Sare korkmuyordu. Yüreğinde cesaretin ateşi yanıyordu. Ormanın içine girdiğinde, ağaçlar o kadar sık ve uzun boyluydu ki güneş ışınları zar zor yere ulaşıyordu. Hava soğuk ve nemliydi. Sare, her adımında dikkatli yürüyordu. Çalıların arasından garip sesler geliyordu; kuru dalların çıtırtıları, kuşların ürkütücü ötüşleri... Kalbi hızlı hızlı atıyordu ama Sare, korkuya yenik düşmeyecekti. 'Korkma Sare,' diye fısıldadı kendi kendine. 'Cesur ol!' Derinlere indikçe ormanın karanlığı daha da arttı. Sare, elinde taşıdığı küçük fenerini daha sıkı kavradı. Aniden, önünde devasa bir ağaç belirdi. Ağaç o kadar büyüktü ki, gövdesi bir ev kadar geniş görünüyordu. Ağaçta, garip şekillerde oyulmuş yüzler vardı. Sare'nin tüyleri ürperdi. 'Bu ne?' diye fısıldadı korkuyla. Tam o sırada, ağaçtan ürkütücü bir kahkaha yükseldi. Sare korkudan nefessiz kaldı. Kahkaha, yavaş yavaş yaklaşan bir gölgeyle birlikteydi. Gölge, şekil almaya başladı. Uzun, ince bir yaratıktı. Siyah pelerini vardı, gözleri parıldıyordu. Sare geriye doğru sendeledi. 'Sen kimsin?' diye sordu titrek bir sesle. Yaratık, 'Ben, Karanlık Ormanın Koruyucusuyum,' dedi gür bir sesle. 'Bu ormanın sırrını öğrenmeye gelenleri beklerim.' Sare, korkmasına rağmen merakı daha baskındı. 'Ne sırrı?' diye sordu. Karanlık Ormanın Koruyucusu, 'Bu ormanın derinliklerinde, eski bir kale var,' dedi. 'Kalede, büyük bir güç saklı. Ama bu güç, yalnızca cesur ve merhametli kalplere verilir.' Sare, cesaretinin daha da arttığını hissetti. 'Ben cesurum,' dedi. 'Ve merhametliyim. Bana o gücü göster!' Koruyucu, Sare'yi kaleye götürdü. Kale, eski ve yıkık haldeydi. İçerisi karanlıktı. Sare, fenerinin ışığında yol alırken, duvarlarda eski resimler gördü. Resimler, yüzyıllar önce yaşanmış bir savaştan bahsediyordu. Kötü bir büyücü, köyü ele geçirmeye çalışmış, fakat cesur bir savaşçı tarafından yenilmişti. Sare, savaşçının cesaretinden etkilenmişti. Kale sonunda büyük bir odaya açıldı. Odanın ortasında, parlak bir kristal vardı. Kristal, her renkten ışıldıyordu. Koruyucu, 'Bu, Ormanın Kalbi,' dedi. 'Büyük bir güç içeriyor. Ama bu gücü kullanmak için, korkudan arınmış olmalısın.' Sare, derin bir nefes aldı. Korkularıyla yüzleşmişti, cesaretini kanıtlamıştı. Kristale yaklaştı ve ellerini uzattı. Kristal, Sare'nin ellerinde yumuşakça parladı. Sare, kalbinin mutlulukla dolduğunu hissetti. Ormanın Kalbi'nin gücü ona aktı; cesaret, bilgelik ve iyilik. Sare, Ormanın Kalbi'nin gücünü kullanarak, karanlık ormanı yeniden canlandırdı. Ağaçlar yeşerdi, kuşlar öttü. Karanlık, ışığa teslim oldu. Sare, köyüne döndü. Hikayesini anlattı. Artık kimse karanlık ormandan korkmuyordu. Sare, cesaretiyle karanlığı aydınlatmıştı. Köylüler, Sare'nin cesaretine hayran kaldı ve ona 'Cesur Sare' adını verdiler. Sare ise, köylülerin hayatına ışık tutmuş, dostluk ve güven ortamı oluşturmuştu. Sare'nin macerası, köydeki herkese korkularıyla yüzleşmenin önemini ve cesaretin her zaman karanlığı yeneceğini göstermişti. Bundan sonra, köyün çocukları, karanlık ormana korkmadan girdiler. Sare’nin hikâyesi, nesilden nesile aktarılarak, cesaretin en güzel masallarından biri oldu. Ve Sare, her zaman hatırlanacak, cesur ve iyiliksever bir kahraman olarak kalacaktı. Çünkü o, karanlığı yenen cesur kızdı. Ve cesaret, her zaman karanlıktan daha güçlüdür. Unutma çocuklar, korkularınızla yüzleşin, cesur olun ve her zaman iyiyi seçin. Çünkü iyi kalpler, her zaman kötülüğü yenebilir. (Eğer Akıl Hastanesi eklemek istenirse, masalın bir bölümünde, Sare'nin ormanda kaybolduğunu ve eski, terk edilmiş bir Akıl Hastanesi'nin kalıntılarını bulduğunu ekleyebiliriz. Hastanenin ürkütücü, boş odalarında, garip sesler ve hayaletler görür. Ancak, Sare'nin cesareti sayesinde, bu korkuların yalnızca hayal gücünün ürünü olduğunu anlar ve cesaretle yoluna devam eder. Bu ekleme, masala daha fazla gerilim ve heyecan katarken, Sare’nin cesaretini daha da vurgular.)