Çok uzaklarda, yüksek tepelerin arasında, pırıl pırıl bir nehrin kıyısında, Güneş Şatosu dururdu. Şatonun içinde, güzelliği güneş kadar parlak olan Prenses Ela yaşardı. Ela, altın sarısı saçları, masmavi gözleri ve her zaman gülümseyen yüzüyle herkesin kalbini çalardı. Ama Ela'nın kalbi hüzünlüydü. Çünkü arkadaşları yoktu, sadece kitapları ve şatodaki görevliler vardı. Bir gün, Ela bahçedeki büyük ağacın altında kitap okuyordu. Aniden, dallardan bir şeye takıldı. Yukarı baktığında, bir atın üstünde şövalye kıyafetleri giymiş, yakışıklı bir genç gördü. Gencin adı Mert'ti. Cesur ve neşeli bir prens olan Mert, uzak diyarlardan gelip, kayıp bir ejderhanın izini sürüyordu. Mert, Ela'nın güzelliğine hayran kaldı ve atından indi. 'Selam prenses! Ben Mert, uzak diyarlardan geldim' dedi. Ela, Mert'in cesaretinden etkilendi. 'Hoş geldin prens Mert' dedi. 'Burada ne yapıyorsun?' 'Kayıp ejderhayı arıyorum' dedi Mert. 'Söylendiğine göre, bu ejderha kötü bir büyü altında ve onu kurtarmalıyım. Bu büyü nedeniyle, güzelliğin gölgesinde kalmış bir krallık varmış. Büyü bozulursa krallık tekrar eski güzelliğine kavuşacakmış' Ela, Mert'in hikayesini heyecanla dinledi. 'Sana yardım edebilirim' dedi Ela. 'Şatoda çok eski kitaplar var, belki oralarda bir şeyler bulabiliriz.' İkisi birlikte şatonun kütüphanesine gittiler. Tozlu raflarda saatlerce araştırma yaptılar. Sonunda, eski bir parşömen buldular. Parşömen üzerinde, ejderhanın nasıl kurtarılacağı yazıyordu. Ejderhanın kalbinin güzel bir melodiyle ısıtılması gerekiyordu. Sadece prenses Ela'nın sazıyla çalınan müzik, ejderhanın yüreğini ısıtabilirdi. Ela, Mert'e parşömeni gösterdi. 'Birlikte ejderhayı kurtarabiliriz' dedi. 'Ben sazımı çalacağım, sen de onu koruyacaksın.' Ertesi gün, Ela ve Mert, ejderhanın yaşadığı karanlık mağaraya doğru yola koyuldular. Yolda, birçok tehlikeyle karşılaştılar. Ama Mert'in cesareti ve Ela'nın zekası sayesinde, her tehlikeyi atlattılar. En sonunda, mağaranın derinliklerinde, karanlık bir köşede, üzgün bir ejderha buldular. Ela, sazını aldı ve parşömende yazan melodiyi çalmaya başladı. Güzel bir melodi yayıldı, mağaranın her tarafını sarmaladı. Ejderhanın gözleri parlamaya başladı. Üzgün yüzü, bir gülümsemeyle değişti. Ejderha'nın üzerini örten karanlık bir sis dağıldı ve yerine muhteşem bir ışık geldi. Ejderhanın büyüsü bozulmuştu! Ejderhanın yaşadığı krallık eski güzelliğine kavuşmuştu. Halk, Ela ve Mert'i kahraman olarak karşıladı. Mert, Ela'ya olan sevgisini itiraf etti ve Ela da onu sevdiğini anladı. İkisi de, birlikte kötülüğe karşı savaşmaya ve dünyaya sevgi ve neşe yaymaya yemin ettiler. Ela ve Mert evlendiler ve Güneş Şatosunda mutlu mesut yaşadılar. Ela artık yalnız değildi; sevgi dolu bir ailesi, birçok arkadaşı ve sadık bir prensi vardı. Ela ve Mert'in öyküsü, tüm dünyaya sevginin, cesaretin ve yardımseverliğin önemini gösterdi. Çünkü sevgi, her zaman kötülüğe karşı en güçlü silahtır ve yardımlaşma, tüm zorlukların üstesinden gelmeyi sağlar. Bu masal bize, her zaman iyiliğe ve sevgiye odaklanmamız gerektiğini, dostlarımızla paylaştığımız zamanların ve birlikte aştığımız zorlukların bize unutulmaz bir mutluluk getireceğini öğretir. Sevgi, cesaret ve arkadaşlık sayesinde, her zaman zorlukların üstesinden gelebilir ve mutlu bir sona ulaşabiliriz. Unutmayın, her zaman kalbinizin sesini dinleyin ve sevgi dolu bir dünya için çalışın. Çünkü sevginin gücü sınırsızdır!