Ömer Eboş Caner, sekiz yaşında, oldukça cesur ama aynı zamanda biraz da korkak bir çocuktu. Eboş, Ömer'in en yakın arkadaşıydı, küçük, tüylü ve çok konuşkan bir kedi. Caner ise, Ömer'in hayal gücünün ürünü olan, konuşabilen ve her zaman komik şakalar yapan bir ağaçkakan. Bir gün, Ömer, Eboş ve Caner, eski bir haritayı buldular. Harita, kayıp ejderha yumurtalarının gizli yerini gösteriyordu. Haritada, 'Ejderha Adası' yazıyordu ve ada, karanlık ve gizemli ormanın derinliklerinde yer alıyordu. 'Ejderha Adasına gidelim!' diye bağırdı Ömer, heyecanla. Eboş, 'Aman Tanrım! Çok tehlikeli olabilir!' diye miyavladı endişeyle. Caner ise, 'Korkmayın arkadaşlar! Benimle birlikte hiçbir şeyden korkmanıza gerek yok!' diye güldü. Üç arkadaş, eski bir tekneyle karanlık ve gizemli ormana doğru yola koyuldular. Yol boyunca, korkunç yaratıklar ve tuzaklarla karşılaştılar. Büyük örümcekler, ağlarını örerek yollarını kesmeye çalışırken, karanlık gölgeli yaratıklar, ağaçların arasından gözlerini dikmiş onları izliyordu. Ömer, korktuğu için birkaç kez geri çekilmek istedi ama Eboş'un cesareti ve Caner'in şakaları sayesinde cesaretini topladı. Bir gece, gizemli bir mağaraya sığındılar. Mağaranın içinde, parlayan taşlarla dolu bir geçit gördüler. Geçidin sonunda, büyük bir mağara daha vardı ve mağaranın ortasında, dev bir ejderha yumurtası vardı. Yalnızca bir tane değil, üç tane dev yumurta vardı. Yumurtalar, yarı değerli taşlarla süslenmişti ve ışıltıları tüm mağarayı aydınlatıyordu. Aniden, mağaranın girişinde, iri, karanlık gölgeler belirdi. Korkunç ejderhalar! Büyük dişleri ve korkunç gözleri ile Ömer, Eboş ve Caner'i tehdit ediyorlardı. Ejderhalardan biri, 'Yumurtalar bizimdir!' diye kükredi. Ömer, korkmasına rağmen, yumurtaları koruyacağına karar verdi. 'Asla! Bunlar masum canlıların yumurtaları ve biz bunları koruyacağız!' diye bağırdı Ömer, tüm cesaretini toplayarak. Eboş, tüylerini kabartarak ejderhalara doğru atıldı ve Caner, şakalarıyla ejderhaları şaşırtarak Ömer'in kaçmasına yardım etti. Ömer ise, zekâsını kullanarak mağarada bulunan bir sistemi aktive etti. Sistem, mağaranın duvarlarından gizli tuzakları harekete geçirdi. Tuzaklar, ejderhaları yakaladı ve üç arkadaş, tehlikeden kurtuldu. Üç arkadaş, yumurtaları güvenli bir yere götürdüler. Yumurtalardan birisi çatladı ve içinden küçük, sevimli bir ejderha çıktı. Minik ejderha, Ömer, Eboş ve Caner'e minnettarlığını dile getirdi. Ejderha, onlara büyülü bir hediye verdi, üç arkadaşın her zaman birbirlerine destek olmalarını ve zorlukların üstesinden birlikte gelmelerini sağlayan bir tılsım. Ömer, Eboş ve Caner, maceralarından sonra evlerine döndüler. Bu macera, Ömer'in cesaretinin ve dostluğun öneminin farkına varmasını sağladı. Eboş, 'Arkadaşlık, en büyük güçtür!' dedi ve Caner, 'Her zaman birlikteyiz!' diye ekledi. Artık Ömer, Eboş ve Caner, her zaman birbirlerine destek olan ve her türlü zorluğun üstesinden birlikte gelen üç kahramandı. Ömer, artık ne kadar cesur ve arkadaş canlısı olduğunu anladı. Bundan sonra her zaman yardımsever ve cesur olacaktı. Eboş, arkadaşlarının her zaman yanında olacağını anladı ve Caner, her zaman arkadaşlarına destek olmak için esprilerini kullanacaktı. Bu macera, onlara arkadaşlığın gücünü, cesaretin önemini ve zekanın her zaman en iyi silah olduğunu öğretti. Ömer, Eboş ve Caner, birçok maceraya daha atıldılar, ancak her zaman birlikte, birbirlerine destek olarak yol aldılar. Ve her maceralarında, korkularının üstesinden gelmeyi ve dostluklarının gücünü keşfetmeyi başardılar.