Gecenin koyu mavisiyle örtülmüş, yıldızlarla bezenmiş bir kasabada, küçük Hasan yaşardı. Hasan, hayalleriyle dolu, saf kalpli bir çocuktu. Her gece, uyumadan önce, gökyüzündeki yıldızlara bakarak, kendine masallar anlatırdı. Bir gece, gökyüzünden düşen bir yıldız parçası, Hasan'ın penceresinin önünde parıldamaya başladı. Yıldız parçası, Hasan'a doğru yaklaştı ve 'Ben, Rüya Yıldızıyım. Seninle birlikte, bir rüya yolculuğuna çıkacağız' dedi. Hasan, korkmak yerine heyecanlandı ve yıldız parçasına doğru uzandı. Yıldız, Hasan'ın avucuna kondu ve onu büyülü bir uykuya daldırdı. Hasan, kendini rengarenk bir ormanın ortasında buldu. Ağaçlar, parlak çiçeklerle bezenmiş, kuşlar ise neşe dolu şarkılar söylüyordu. Ormanın derinliklerinde, ihtişamlı bir şato göründü. Şatonun kapısında, gözleri ela, saçları güneş gibi altın sarısı olan güzel bir kız duruyordu. Kızın adı Nuray'dı. Nuray, Hasan'ı şatoya davet etti. Şatonun içinde, her köşesi büyülü objelerle doluydu. Hasan, Nuray'la saatlerce konuştu. Nuray, Hasan'a kendi hikayesini anlattı: Kötü bir büyücü tarafından, büyülü bir uykuya mahkum edilmişti. Yalnızca gerçek bir aşkın gücü, bu büyüyü kırabilirdi. Hasan, Nuray'a âşık olmuştu. Onun güzelliği, nezaket ve saf kalbi, Hasan'ın kalbini fethetmişti. Nuray'ın hikayesi, Hasan'ın içinde büyük bir sevgi uyanmıştı. Hasan, Nuray'ı kurtarmaya kararlıydı. Büyücü, çok güçlü ve tehlikeliydi. Ancak Hasan, aşkının gücüne güveniyordu. 'Seni asla bırakmayacağım, Nuray!' diye fısıldadı Hasan. Nuray'ın gözleri, umutla parladı. 'Teşekkür ederim, Hasan. Senin sevgin, bana güç veriyor.' dedi. Hasan ve Nuray, büyücünün kalesine doğru yola koyuldular. Yol boyunca, birçok zorlukla karşılaştılar. Karanlık ormanlardan geçtiler, tehlikeli yaratıklarla savaştılar. Ancak, aralarındaki aşk, onlara güç veriyordu. Her zorluğun üstesinden, birlikte geldiler. Büyücünün kalesi, yüksek duvarlarla çevrili, karanlık ve ürkütücüydü. Hasan ve Nuray, kaleye girdiler. İçeride, büyücü onları bekliyordu. Büyücü, çok güçlüydü. Karanlık büyüler kullanarak, Hasan ve Nuray'ı sıkıştırdı. Ancak Hasan, Nuray'a olan sevgisinin gücünü kullanarak, büyücünün büyülerini kırdı. Aşkın gücü, büyücünün karanlık gücünden daha güçlüydü. Büyücü, Hasan ve Nuray'ın aşkının gücü karşısında yenildi. Gücü zayıfladı ve sonunda kayboldu. Nuray'ın üzerindeki büyü de kırıldı. Nuray, tekrar özgür ve mutluydu. Hasan, Nuray'ı kurtarmıştı. Nuray ve Hasan, birlikte şatoda yaşamaya başladılar. Mutlulukları, sonsuza dek sürdü. Ancak, bir gün Nuray'ın hikayesinde gizli bir gerçek ortaya çıktı. Aslında, Nuray, Hasan'ın hayallerinin bir ürünüydü. Yine de, bu rüya yolculuğu, Hasan'a gerçek aşkı öğretmişti. Hasan, uyandı. Yıldız parçası, hala onun avucundaydı. Hasan, bu rüyanın gerçek olmadığını biliyordu, ancak Nuray'la geçirdiği zaman, onun kalbine derin bir iz bırakmıştı. Bu rüya, Hasan'a aşkın gücünü, sevginin engelleri aşabileceğini öğretmişti. Hasan, artık biliyordu ki, gerçek aşkın gözü kördür, ancak bu körlük, dünyanın en güzel hediyesidir. Sevdiğin için mücadele etmek, vazgeçmemek gerekir. Rüya, Hasan'ın hayatını değiştirmişti. O günden sonra, Hasan, her şeyde aşkın gücünü aradı ve her zaman sevdiği için savaşmaya hazırdı. Aşkın en büyük hediyesi ise, sevildiğini bilmekti ve Hasan bunu anlamıştı. O günden sonra, Hasan'ın hayatında, hayal ettiği kadar mutlu aşk hikayeleri yaşandı. Ve bu, hepimizin öğrenebileceği bir dersti: Aşk, her şeyin üstesinden gelebilir. Nuray'ın hikayesi ise, farklı bir boyutta devam etti. Hasan'ın rüyasında olan Nuray, gerçek dünyada var olmasa bile, Hasan'ın kalbinde yaşamaya devam etti. Onların aşk hikayesi, gerçeğin ötesinde bir masal olarak kalacaktı. Ve böylece, Hasan'ın büyülü rüya yolculuğu, 'Aşkın gözü kördür. Seviyorsan vazgeçme.' sözleriyle sonsuza dek hafızalarda yerini aldı.