Güneş, neşeli bir kız çocuğu; Yıldız ise, sessiz ve düşünceli bir erkek çocuktu. İkisi de büyülü bir dünyada yaşıyorlardı. Bir gün, gökyüzünde parıldayan yıldızlardan biri, onlara gizemli bir şato’dan bahsetti; 'O şatoda, güçlü bir cadı yaşıyor' dedi. 'Ancak, şatoda saklı büyük bir hazine de varmış.' Güneş ve Yıldız, cesaret dolu kalpleriyle, gizemli şatoyu keşfetmeye karar verdiler. Onlara korkusuz bir peri olan Ayşegül ve karanlık güçlere karşı savaşan cesur bir korku perisi olan Kara, katıldı. Yanlarında, yıldızlardan biri olan parlak ve güçlü bir yıldız; Parıltı da vardı. Beş arkadaş, kanatlı atları, Rüzgar ve Fırtına'ya binip, gökyüzünde uçarak şatoya doğru yol aldılar. Şatonun karanlık kuleleri, sivri uçlu taşları ve ürpertici havası, arkadaşlarımızı ürkütse de, cesur kalplerini kaybetmediler. Şato kapısından girdiklerinde, cadı Kraliçe Mortis'in karanlık bir enerjisi onları sardı. Cadı, korkunç bir sesle 'Ne işiniz var burada cesur minikler?' diye bağırdı. 'Hazineyi aramaya geldiniz değil mi?' Kraliçe Mortis, büyülü asasını havaya kaldırdı ve korkunç bir büyüyle arkadaşları kuşattı. Güneş ve Yıldız'ın etrafında karanlık bir sis oluştu. Parıltı'nın ışığı bile sisin içinden geçemedi. Ayşegül ve Kara, cadının büyüsüne karşı koymaya çalışırken, korkunç yaratıklar ortaya çıktı; uçan yarasalar, tüyleri diken diken olmuş kurtlar ve gölge yaratıklar...Her şey dehşet vericiydi. Arkadaşlar, birbirlerine destek olarak cadıya karşı savaşmaya çalıştılar. Güneş'in neşesi ve Yıldız'ın zekası, onları güçlendirdi. Ayşegül'ün büyüsü ve Kara'nın korkusuzluğu, cadının büyüsüne karşı koymada büyük rol oynadı. Parıltı ise, tüm karanlığı aydınlatan güçlü ışığıyla, arkadaşlarına yol gösteriyordu. Savaş uzun ve zorluydu, arkadaşlar bir çok kez düştüler fakat pes etmediler. Tam Kraliçe Mortis, arkadaşlarını tamamen ele geçireceğini sanırken, gökyüzünden bir ışık hüzmesi indi. Işık hüzmesinin içinde, güzel ve güçlü bir peri olan Işık vardı. Işık, Kraliçe Mortis'in büyüsünü bozdu ve güçlü bir büyüyle cadıyı etkisiz hale getirdi. Işık, 'Kötülüğün gücü, iyiliğin karşısında asla duramaz!' diye haykırdı. Kraliçe Mortis, yenilgiye uğramış bir şekilde şatodan kaçtı. Arkadaşlar, şatodaki hazineyi buldular. Hazine, altın ve mücevherlerden değil, bilgelik ve dostluğun değerinden oluşuyordu. Hazineyi paylaşarak, yolculuklarının bir ödülünden çok, dostluklarının bir sembolü olarak kabul ettiler. Güneş ve Yıldız, Ayşegül ve Kara ile birlikte, şatodan ayrıldılar. Parıltı, onları gökyüzünde güvenli bir şekilde evlerine kadar uçurdu. Yolculukları, onları cesaretli, zeki ve birbirlerine bağlı olmanın önemini öğretmişti. Kötülüğün gücü karşısında iyiliğin her zaman galip geleceğini öğrenmişlerdi. O günden sonra, Güneş ve Yıldız, dostlarıyla birlikte hep birlikte birçok maceraya atıldılar ve her zaman iyiliğin yanında yer aldılar, kötülüğü yendiler. Ve böylece, iyiler kazandı, kötüler kaybetti.