Çok uzaklarda, yüksek dağların eteğinde, şirin bir köyde Göktürk adında yaramaz ama iyi kalpli bir çocuk yaşarmış. Göktürk'ün anne ve babası çok çalışkan insanlardı. Babası köyün en iyi marangozuydu, annesi ise en güzel elbiseleri diken terziydi. Göktürk ise, bazen çok yaramazlık yapardı. 'Anne, bugün bahçedeki tüm domatesleri yedim!' derdi kahkaha atarak. Ya da 'Baba, yeni yaptığın tahtayı yanlışlıkla kırdım!' diye itiraf ederdi utangaç bir şekilde. Ama kalbi temizdi, anne ve babasına çok bağlıydı. Bir gün, Göktürk'ün babası ona önemli bir iş vermişti: 'Göktürk'üm, bu akşam komşumuz Bay Kemal'e bu kutuyu götürmeni istiyorum. İçinde çok değerli bir saat var, dikkatli olmalısın.' Göktürk, 'Tamam baba!' dedi ve kutuyu alarak yola koyuldu. Yolda, arkadaşları onu oyun oynamaya davet ettiler. Göktürk, ilk başta çok istedi ama babasının sözünü hatırladı. 'Arkadaşlarımla oynamak çok isterdim ama babama söz verdim. Kutuyu Bay Kemal'e teslim etmeliyim.' diye düşündü. Yolda yürürken, birdenbire büyük bir köpek havlayarak Göktürk'e doğru koştu. Göktürk korktu, ama kutuyu yere düşürmedi. 'Sakin ol!' diye fısıldadı köpeğe ve yavaşça geri çekildi. Köpek, Göktürk'ün sakin tavrından etkilenmiş olacak ki, havlamayı bırakarak uzaklaştı. Göktürk, yüreği çarpıntılı bir şekilde yoluna devam etti. Bay Kemal'in evine vardığında, nefes nefese kapıyı çaldı. Bay Kemal kapıyı açtı ve Göktürk'e gülümsedi. 'Göktürk, sağolasın, kutuyu getirdiğin için çok teşekkür ederim. Sen gerçekten çok güvenilir bir çocuksun!' dedi. Göktürk, 'Önemli değil Bay Kemal, babama söz vermiştim' diye cevap verdi ve utangaç bir şekilde gülümsedi. Bay Kemal, Göktürk'e bir şeker verdi ve onu övdü. Göktürk, eve dönerken çok mutluydu. Babasının sözünü dinlemesinin ne kadar önemli olduğunu anlamıştı. Eve vardığında, babası onu kucakladı ve 'Oğlum, çok gurur duyuyorum seninle! Sözünü tutan, güvenilir bir çocuk olmanın ne kadar güzel olduğunu gösterdin.' dedi. Annesi de ona kocaman bir sarılarak öptü. 'Aferin sana yavrum, sen gerçekten çok akıllısın, uslusun!' dedi. Göktürk o günden sonra daha da dikkatli ve uslu bir çocuk oldu. Yaramazlık yapmayı tamamen bırakmasa da, anne ve babasının sözünü dinlemeyi her şeyden daha çok önemsedi. Çünkü biliyordu ki, anne ve babasının sözünü dinlemek, hem onun hem de ailesinin mutluluğu için çok önemliydi. Göktürk'ün hikayesi, tüm çocuklara anne ve babalarının sözünü dinlemenin, akıllı ve uslu olmanın önemini gösteren güzel bir örnek olmuştur. Göktürk, artık her zaman doğru olanı yapmaya, yaramazlıklarından ders çıkararak daha iyi bir insan olmaya çalıştı. Ve böylece, Göktürk, ailesiyle birlikte, mutlu ve huzurlu bir yaşam sürdürdü. Annesinin ve babasının sevgisiyle, her geçen gün daha da büyüdü ve olgunlaştı. Göktürk'ün hikayesi, tüm çocuklara sevgi dolu bir ailenin değerini ve anne-babanın sözünü dinlemenin önemini öğretmeye devam etti. Sonrasında, Göktürk'ün başarısı tüm köye yayıldı ve diğer çocuklar da onun örnekliğinden etkilendiler. Anneleri ve babaları sözlerini daha iyi dinler oldular ve yaramazlık yapmaktan kaçındılar. Göktürk'ün hikayesi, köyde nesilden nesile aktarılan bir masal haline geldi. Bu masal, her çocuğa, anne ve babalarının sevgisinin ve öğütlerinin önemini hatırlatmaya devam etti. Ve Göktürk, her zaman, 'Anne ve babasının sözünü dinleyen, ağlamayan bir çocuk olmak' idealini en güzel şekilde temsil eden bir kahraman olarak anıldı.