Çok uzaklarda, Güneşli Tepeler'de, birbirinden çok farklı iki çocuk yaşarmış: Ebrar ve Çınar. Ebrar, her şeye hemen 'evet' diyen, neşeli ve cesur bir kız çocuğuymuş. Çınar ise, biraz çekingen, her yeni durum karşısında tereddüt eden ama zekasıyla parlayan bir oğlan çocuğuymuş. Bir gün, köylerine 'Büyülü Orman'dan gelen gizemli bir ses ulaşmış. Ses, 'Cesur yüreklerin yolculuğuna davet ediyorum' diye fısıldıyormuş. Ebrar, heyecanla 'Ben gidiyorum!' diye bağırmış. Çınar ise, 'Acaba... korkunç şeyler olabilir mi?' diye düşünmüş. Ebrar, Çınar'ın elinden tutmuş, 'Korkma Çınar, birlikteyiz! Her şeyin üstesinden gelebiliriz. Kendine güvenerek üstesinden gelemeyeceğimiz hiç bir zorluk yok!' demiş. Çınar, Ebrar'ın güven dolu bakışlarına bakarak cesaretlenmiş. Büyülü Orman'a doğru yola koyulmuşlar. Yolda, devasa ağaçlar, rengarenk çiçekler ve şırıl şırıl akan bir dereyle karşılaşmışlar. Dereyi geçerken, Çınar kaymış, düşecekmiş gibi olmuş. Ama Ebrar, hemen onun elinden tutmuş, 'Tutun Çınar, bırakma!' diye bağırmış. Çınar, Ebrar'ın desteğiyle kendini toparlamış ve birlikte dereyi geçmeyi başarmışlar. Daha sonra, karanlık bir mağaraya girmişler. Mağaranın içinde, garip sesler ve uğultular duyuluyormuş. Çınar korkmuş, 'Ebrar, dönelim mi?' diye fısıldamış. Ebrar, 'Hayır, Çınar! Korkma, zekamızı kullanacağız. Her şeyin bir çözümü vardır.' demiş. Çınar ve Ebrar, mağaranın duvarlarındaki işaretleri inceleyerek, gizli bir geçit bulmuşlar. Geçidin sonunda, parıldayan bir gökkuşağı taşının koruduğu sihirli bir kapı varmış. Kapıyı açmak için, üç farklı bilmeceyi çözmeleri gerekiyormuş. İlk bilmece, zekayı; ikinci bilmece, cesareti; üçüncü bilmece ise, takım çalışmasını ölçüyormuş. Ebrar, bilmecelerin ilk ikisini çözmüş. Üçüncü bilmece ise, hem zeka hem de birlikte çalışmayı gerektiriyormuş. Çınar, zekasıyla bilmecenin bir parçasını çözmüş, Ebrar ise, cesaretiyle diğer kısmını tamamlamış. Birlikte çalışarak, üçüncü bilmeceyi de çözmüşler. Kapı açılmış ve kendilerini büyülü bir bahçede bulmuşlar. Bahçenin ortasında, kocaman bir ağaç duruyormuş. Ağaç, bilge bir varlıkmış ve çocuklara, 'Cesareti ve zekayı birleştirdiğiniz için sizi kutluyorum. Kendinize güvenin, birlikte çalışın ve asla vazgeçmeyin. Çünkü her zorluğun üstesinden gelebilirsiniz!' demiş. Bilge ağaç, Ebrar ve Çınar'a, cesaret ve zekanın gücünü simgeleyen iki parlak taş vermiş. Ebrar ve Çınar, Büyülü Orman'dan, öğrendikleri yeni bilgiler ve cesaretleriyle, köylerine dönmüşler. Artık her ikisi de, her zorluğun üstesinden gelebileceklerine eminlermiş. Çınar'ın çekingenliği tamamen kaybolmuş, Ebrar'ın cesareti ise daha da artmış. Köy halkı, onların başarılarını büyük bir coşkuyla kutlamış. Ebrar ve Çınar, artık köyün kahramanları olmuş ve herkese cesaret ve zekanın gücünü göstermişler. Bu olaydan sonra, Güneşli Tepeler'de, her çocuk, her zorluğun üstesinden gelebileceğine inanır olmuş. Ve her zaman, 'Kendine güvenerek üstesinden gelemeyeceğimiz hiç bir zorluk yok!' diye tekrar ederler olmuş.