Çok uzaklarda, pırıl pırıl bir nehir kıyısında, kahkaha dolu bir köyde Alp Arslan adında neşeli bir çocuk yaşarmış. Alp Arslan, gün boyu oyun oynamayı, arkadaşlarıyla koşuşturmayı çok severmiş. Ama bir sorunu varmış: Uyumayı hiç sevmezmiş! Geceleri yıldızlar parıldarken, diğer çocuklar tatlı tatlı uyurken, Alp Arslan hala oyun oynamaya çalışır, koşuşturur, kahkahalar atarmış. Annesi, 'Alp Arslan'ım, uyuman gerek, uyumazsan büyüyüp güçlü olamazsın, oyun oynayamazsın!' dermiş ama Alp Arslan, 'Uyku sıkıcı!' diye karşılık verirmiş. Bir gün, Alp Arslan yine uyumadan bahçede oynamaya devam ederken, garip bir ses duymuş. 'Şşşt, küçük kahraman!' diye fısıldamış bir ses. Alp Arslan etrafına bakmış ama kimseyi görememiş. 'Burada mıyım?' diye bağırmış. 'Evet, küçük kahraman! Ben Uyku Perisiyim!' diye cevap vermiş ses. Alp Arslan gözlerini kocaman açmış. 'Gerçekten mi? Bir Uyku Perisi!' demiş hayretler içinde. Uyku Perisi, parıldayan kanatlarıyla Alp Arslan'ın önüne inmiş. 'Ben seni uykunun büyülü dünyasına götüreceğim' demiş. 'Ama önce bana bir iyilik yapman gerekiyor. Köyümüzdeki tüm oyuncakları toplamamız lazım, dağılmışlar!' demiş. Alp Arslan, 'Oyuncakları mı toplayacağız? Ama oyun oynamayı çok seviyorum!' diye itiraz etmiş. Uyku Perisi gülümsemiş, 'Oyuncakları toplarsan, en güzel oyunları uykunun içinde yaşayabilirsin! Uyurken, hayal gücünle birlikte inanılmaz maceralara dalarsın, en sevdiğin kahramanlarla buluşursun!' demiş. Alp Arslan biraz düşünmüş. Oyuncakları toplamak biraz sıkıcı olsa da, uykusunda harika maceralar yaşamak fikri çok cezbetmiş. 'Tamam!' demiş, 'Oyuncakları toplarım!' Uyku Perisi sevinçle uçmuş ve Alp Arslan'ın yanında uçarak oyuncakları toplamasına yardım etmişler. Alp Arslan da neşeyle koşuşturmuş, her bir oyuncağı yerli yerine koymuş. Toplama işlemi bittiğinde, Alp Arslan çok yorulmuş ve gözleri kapanmaya başlamış. Uyku Perisi, Alp Arslan'a yaklaşmış ve sihirli değneğini sallamış. 'Şimdi uykuya dalmanın zamanı geldi!' demiş. Alp Arslan'ın göz kapakları ağırlaşmış ve tatlı bir uykuya dalmış. Uyku Perisi onu büyülü bir uyku dünyasına götürmüş. Alp Arslan, uykusunda uçan atlarla yarışmış, devlerle güreşmiş, ejderhalarla dans etmiş. En sevdiği tüm oyuncaklarıyla inanılmaz maceralar yaşamış, kahkahalar atmış. Uyandığında ise gün doğmuş, kuşlar şarkı söylüyormuş, güne güçlü ve neşeli bir şekilde başlamış. Alp Arslan o günden sonra uyumanın ne kadar güzel ve eğlenceli olduğunu anlamış. Uykusunda yaşadığı maceraları arkadaşlarına anlatmış ve onlara da uyumanın önemini anlatmış. O günden sonra, Alp Arslan her gece yatağına girdiğinde, uykuya dalmayı dört gözle bekler olmuş. Çünkü biliyormuş ki, uyku, yeni maceraların, yeni oyunların, yeni keşiflerin kapısını açıyormuş. Artık uyumayı çok seviyordu, çünkü uyumayı seven çocukların, uyumayan çocuklardan çok daha fazla eğlenceli anları oluyordu. Uykusunda tanıştığı diğer Uyku Perileriyle birlikte çok eğlenceli oyunlar oynuyor, inanılmaz maceralara atılıyordu. Ve Alp Arslan, uykunun gücünü keşfetmiş, her zaman enerjik ve mutlu bir çocuk olarak yaşamına devam etmiş. Uyku, onun en iyi arkadaşı olmuş, ve onu her zaman korumuş. Çünkü o, uyumayı seven bir çocuk olmuştu. Ve böylece, Alp Arslan'ın uykuyla ilgili macerası, köyün her köşesine yayılmış, herkese uykunun önemini ve güzelliğini hatırlatmış. Her çocuk, Alp Arslan'ın hikayesini dinledikten sonra uyumayı daha çok sevmeye başlamış. Çünkü uyumak, sadece dinlenmek değil, aynı zamanda hayal gücünün sınırlarını zorlamak, yeni dünyaları keşfetmek ve unutulmaz maceralar yaşamaktı.