Ahmet, yatağına uzanmış, gözlerini yıldızlara dikmişti. Gecenin sessizliği, sadece hafif bir rüzgarın ağaç dallarında şırıl şırıl şakımasıyla bozuluyordu. Uyumaya çalışıyordu ama uykusu gelmiyordu. Aklında, o gün okulda yaşananlar dönüp duruyordu. Sınıftaki en yakın arkadaşı Ayşe, yanlışlıkla öğretmenlerinin çok sevdiği vazoyu kırmıştı. Öğretmen çok kızmış, Ayşe'ye sertçe bağırmıştı. Ahmet, Ayşe'nin ne kadar üzgün olduğunu görmüştü. Ayşe göz yaşlarını tutamayarak ağlıyordu. Ahmet, Ayşe'nin suçsuz olduğunu biliyordu. Vazo, aslında yanlışlıkla Ayşe'nin masasının üzerinden düşmüştü. Ama öğretmen Ayşe'nin kırdığını düşünmüş ve onu suçlamıştı. Ahmet, adaletsizliğe çok üzülmüştü. Gözlerini kapattı. Bir anda kendini, ışıl ışıl parlayan, büyülü bir ormanda buldu. Ağaçlar, gökkuşağı renklerindeydi. Havada, minik, parıldayan toz parçacıkları dans ediyordu. Ormanın derinliklerinde, ihtişamlı bir saray yükseliyordu. Sarayın kapısında, büyük bir Aslan bekliyordu. Aslan, konuştu: 'Hoş geldin, Ahmet! Adalet Ormanı'na hoş geldin. Burada, herkes adaletin tadını çıkarır. Herkes eşittir ve herkese hak ettiği verilir.' Ahmet, Aslan'ı takip ederek saraya girdi. Sarayın içinde, her biri farklı bir yeteneğe sahip yaratıklar yaşıyordu. Peri kızı Leyla, adaleti sağlamak için büyülü yeteneklerini kullanıyordu. Bilge baykuş Hoca, her olayın özünü görebiliyordu. Cesur şövalye Sir Kaan, adaleti korumak için her zaman hazır bekliyordu. Ve en önemlisi, Adalet Kraliçesi, tüm bu yaratıkların başındaydı. Kraliçe, bilgeliği ve adaletiyle tanınıyordu. Ahmet, Ayşe'nin yaşadığı adaletsizliği Kraliçe'ye anlattı. Kraliçe, onu dikkatle dinledi. Sonra, Bilge Baykuş Hoca'yı çağırdı. Hoca, olayı yeniden gözden geçirdi. Ahmet'in anlattıklarıyla, Ayşe'nin suçsuz olduğu anlaşıldı. Kraliçe, Leyla'ya, Ayşe'nin yanlışlıkla yaptığı hatanın silinmesi için bir büyü yapmasını istedi. Leyla, sihirli değneğini salladı. Bir ışık parladı, ve Ayşe'nin yaşadığı üzüntü yok oldu. Ayşe'nin suçsuzluğu kanıtlanmıştı. Kraliçe, öğretmenini de çağırarak, olayı doğru bir şekilde anlatmasını ve Ayşe'den özür dilemesini istedi. Öğretmen, yaptığı hatanın farkına vararak Ayşe'den özür diledi. Sir Kaan, artık herkese adaletin önemini anlatmak için tüm ormana yayıldı. Herkesin eşit olduğunu ve herkesin haklarının korunması gerektiğini anlattı. Ahmet, Adalet Ormanı'nda öğrendikleriyle çok mutlu oldu. Adaletin her zaman kazanacağını ve herkesin eşit olduğunu öğrendi. Sonra, gözlerini açtı. Güneş, odasına vuruyordu. Ahmet, Adalet Ormanı'nda yaşadıklarını sanki bir rüya gibi hatırladı. Ama bu rüyadan edindiği dersler, her zaman kalbinde yaşayacaktı. Okulda, adaletsizlikle karşılaştığında, Adalet Ormanı'ndaki arkadaşlarını ve Kraliçe'nin adaletini hatırlayacak ve doğru olanı yapacaktı. O günden sonra Ahmet, her zaman adaletin yanında yer alarak, dünyanın daha adil bir yer olması için çaba sarf etti. Ve hepimiz de onun gibi yapmalıyız. Çünkü adalet, herkes için çok önemlidir. Ahmet, o günden sonra, her zaman doğruyu söylemenin, adaletin yanında olmanın ve herkese eşit davranmanın önemini anladı. Çünkü adalet, mutlu ve huzurlu bir dünya için en önemli değerdir.