Yekta, on yaşında, gözleri parlayan, enerjik bir çocuktu. Her gün, güneşin batışına kadar mahalle sahasında, topa vurup dururdu. Hayali, Galatasaray'ın formasını giymek, İcardi gibi goller atmaktı. 'İcardiiiii!' diye bağırırdı her golünden sonra, sesi mahalleyi inletirdi. Ama Yekta, tek başına oynardı. Arkadaşları, okuldan sonra başka işlerle meşgul olur, sahaya ancak akşamüstü, güneş batmak üzereyken gelirlerdi. Yekta ise, gün boyu tek başına, hayal gücünün yarattığı kalabalıklar önünde, tek başına topla dans ederdi. Bir gün, sahaya yaklaşırken, garip bir ses duydu. Küçük bir kız çocuğu, ağlıyordu. Yaklaşınca, kızın adının Ayşe olduğunu, topunun ağaçların arasına kaçtığını öğrendi. Ayşe, çok üzgündü, çünkü topu babasının ona doğum günü hediyesi olmuştu. Yekta, 'Üzülme' dedi, 'Sana yardım ederim'. İkisi birlikte, ağaçların arasına girdiler. Ağaç dalları arasında, güneş ışınlarının oluşturduğu sihirli bir atmosfer vardı. Top, oldukça uzakta, derin bir çukurun içinde görünüyordu. Yekta, çevikliğiyle çukura indi, topu aldı ve Ayşe'ye verdi. Ayşe, çok sevinmişti. 'Çok teşekkür ederim!' dedi, gözleri parlayarak. 'Benim adım Ayşe' dedi, 'Senin adın ne?' 'Benim adım Yekta' dedi. 'Galatasaraylı olmayı çok istiyorum, İcardi gibi goller atmayı hayal ediyorum'. Ayşe, 'Ben de voleybol oynamayı çok seviyorum' dedi. 'Ama tek başıma oynamak sıkıcı. Birlikte oynamak daha eğlenceli olurdu'. Yekta, Ayşe'nin sözlerinden sonra bir şeylerin değiştiğini hissetti. Belki de, tek başına oynamak, hayalini kurduğu kadar güzel değildi. Belki de, bir takımın parçası olmak, daha heyecan verici olabilirdi. Ertesi gün, Yekta, sahaya erken gitti. Ayşe'yi bekledi. Ayşe geldi ve birlikte oynamaya başladılar. Birlikte paslaştılar, birlikte taktikler geliştirdiler. Birlikte güldüler, birlikte düştüler, birlikte kalktılar. Yekta, Ayşe'yle birlikte oynamanın, tek başına oynamaktan çok daha keyifli olduğunu fark etti. Takım olmak, paylaşmak, birlikte hareket etmek, gol atmanın heyecanını kat kat arttırıyordu. Günler geçti, haftalar geçti. Yekta ve Ayşe, yeni arkadaşlar edindiler. Mahalle sahası, her gün, neşeli seslerle dolup taşardı. Çocuklar, birlikte oynamayı, birlikte kazanmayı ve birlikte kaybetmeyi öğrendiler. Yekta, tek başına değil, arkadaşlarıyla birlikte, takım halinde oynamanın, her zaman daha güçlü ve daha eğlenceli olduğunu anladı. Artık yalnız başına değil, bir takımın parçasıydı ve bu, hayallerine ulaşması için çok daha güçlü bir yoldu. Bir gün, mahallelerinde bir futbol turnuvası düzenlendi. Yekta ve arkadaşları bir takım kurdular. Yekta, takımın kaptanı oldu. Turnuvada, Yekta, birçok gol attı. 'İcardiiiii!' diye bağırmayı hiç bırakmadı. Ama bu sefer, sadece kendi sevinci için değil, tüm takım arkadaşlarının sevinci için bağırıyordu. Turnuvayı kazandılar. Yekta ve arkadaşları, kupa töreninde, hep birlikte, el ele, büyük bir mutlulukla poz verdiler. Yekta, kupanın ağırlığını hissetti ve bu anın değerini kalbinin en derinliklerinde hissetti. Tek başına olmadığını, bir takımın, güçlü ve destekleyici bir ailenin parçası olduğunu anladı. Bu, hayallerine giden yolda, en büyük başarısıydı. Yekta, Galatasaray'ın formasını giyme hayaliyle yanıp tutuşmaya devam etti, ama artık biliyordu ki, bu yolda yalnız değildi. Arkadaşlarının desteğiyle, birlikte, daha büyük başarılara ulaşabilecekti. Çünkü o artık biliyordu ki, yalnız başına takım olunmaz, beraber olunursa güçlü olunur. Ve Yekta, her gol attığında 'İcardiiiii!' diye bağırmaya devam etti, ama bu sefer sesi, sadece kendi sevincini değil, tüm takım arkadaşlarının sevincini de taşıyordu. Bu, onun ve arkadaşlarının, birlikte yazdıkları, harikulade bir hikayenin sadece başlangıcıydı. Yekta ve arkadaşları, birçok turnuvaya katıldılar. Her geçen gün daha iyi oldular, daha güçlü oldular, daha çok gol attılar. Ve her zaman, hep birlikte oldular. Çünkü biliyorlardı ki, gerçek başarı, birlikte paylaştığınız başarıdır. Bu, onların, hayatlarının en büyük derslerinden biriydi. Yekta'nın hikayesi, tüm çocuklara bir mesaj veriyordu: Hayallerinizin peşinden koşun, ama asla yalnız olmadığınızı unutmayın. Birlikte olduğunuzda, her şey mümkün olabilir.