Sema, çok uslu ve akıllı bir kızdı. Annesini ve babasını çok severdi. Oyun oynamayı, ders çalışmayı ve okumayı da çok severdi. İyi kalpli, yardımsever bir çocuktu. Sema'nın en sevdiği şeylerden biri de yıldızları izlemekti. Her gece penceresinin önündeki küçük sandalyesine oturur, gökyüzündeki parıldayan yıldızlara bakardı. Bir gün, babası Sema'ya çok özel bir hediye getirdi: Sihirli bir gözlük! Gözlük, oldukça sıradandı, sadece incecik bir çerçeve ve yuvarlak, şeffaf camlardan oluşuyordu. Ama babası, 'Bu gözlükler, Sema, sadece yıldızları değil, yıldızların ardındaki masalları da görmeni sağlayacak,' demişti. Sema, gözlüğü heyecanla taktı. İlk bakışta hiçbir şey değişmedi. Ama sonra, gökyüzüne baktığında, yıldızların her birinin yanında küçük, parıldayan harfler belirdi. Bu harfler, her yıldızın kendi hikayesini anlatıyordu. Bir yıldızın hikayesi, cesur bir prensesin ejderhayı alt etmesini anlatan bir masaldı. Bir diğeri, küçük bir kuşun, fırtınalı bir gecede, kaybolmuş bir gemiye yol göstermesini anlatıyordu. Her yıldızın hikayesi, Sema'nın kalbine dokunan, farklı bir maceraydı. Sema, geceleri saatlerce gökyüzüne bakarak bu masalları dinlerdi. Bir gece, gökyüzünde çok parlak bir yıldız gördü. Yıldızın yanında, 'Dostluk' kelimesi yazılıydı. Yıldızın hikayesi ise, iki arkadaşın, birbirlerine olan sevgileri sayesinde, bütün zorlukların üstesinden gelmelerini anlatıyordu. Sema, yıldızın hikayesini çok sevdi. Hikayedeki arkadaşların sadakati ve yardımlaşması ona büyük bir ilham verdi. Ertesi gün okulda, sınıf arkadaşı Ayşe'nin çok üzgün olduğunu gördü. Ayşe'nin en sevdiği oyuncağı kırılmıştı. Sema, hemen Ayşe'nin yanına giderek, 'Üzülme Ayşe, beraber yeni bir oyuncak yapabiliriz!' dedi. Sema, Ayşe'ye yardım ederek, kırık oyuncaklarının parçalarından harika bir kukla yaptı. Ayşe çok mutlu olmuştu. Sema, Ayşe'ye, yıldızın hikayesini anlattı. Ayşe de, Sema ile olan dostluğunun kendisi için ne kadar önemli olduğunu anlattı. İki kız, birlikte oyun oynayarak, ders çalışarak, kitap okuyarak günlerini geçirmeye başladılar. Sema, yıldızın hikayesindeki gibi, dostluğun gücünü kendi hayatında deneyimlemişti. Dostluk, zorlukların üstesinden gelmesine, üzüntülerini atmasına ve mutluluğunu paylaşmasına yardım etmişti. Geçen zaman içinde Sema, sihirli gözlüğünün sadece gökyüzündeki yıldızların hikayelerini göstermediğini, aynı zamanda insanların kalbindeki güzellikleri de gösterdiğini fark etti. Herkesin içinde bir yıldız olduğunu ve her yıldızın da bir hikayesi olduğunu anladı. Artık Sema, sadece yıldızları değil, insanların da hikayelerine odaklanarak, onlara yardım ederek ve dostluklarını güçlendirerek, dünyayı daha güzel bir yer haline getirmek istiyordu. Akşamları, hala yıldızları izler, onların masallarını dinler, ama aynı zamanda etrafındaki insanların hikayelerini de dinler, onların yanında olurdu. Sema, uslu, akıllı, iyi kalpli oluşuyla ailesinin gururu, arkadaşlarının sevgili dostu olmuştu. O, sihirli gözlüğünün en güzel hediyesi, dostluk ve sevgi dolu kalbiydi. Gece, yıldızların altında huzurla uyuyup, güzel rüyalar görerek mutlu bir şekilde uyanırdı. Sema'nın hikayesi, bize dostluğun ve iyiliğin her zaman en büyük sihir olduğunu öğretti. Unutmayın, her zaman iyi bir arkadaş, iyi bir aile, iyi bir kitap yanında büyük bir hazinedir.