Melisa, Rabia ve Reyyan üç yakın arkadaştı. Hepsi de aynı sınıfta okuyor, aynı oyunları oynuyor ve aynı hayalleri kuruyordu. Melisa, resim yapmayı çok severdi. Çizdiği resimler öyle güzeldi ki, herkes hayran kalırdı. Rabia ise harika öyküler yazardı. Yazdığı öyküler o kadar sürükleyiciydi ki, okuyan herkes kendini öykünün içinde bulurdu. Reyyan ise çok becerikli bir el işleri ustasıydı. Örgü örmeyi, boncuk işlemeyi, takı yapmayı çok iyi bilirdi. Bir gün okulda, Şenol Öğretmen 'Bu haftaki projemiz için üçer kişilik gruplar halinde çalışacağız. Projenizin konusu; çevrenizdeki insanlara nasıl yardım edebileceğiniz olacak. Projenizi resim, hikaye veya el işi ile anlatabilirsiniz' dedi. Melisa, Rabia ve Reyyan heyecanla birbirlerine baktılar. 'Biz birlikte bir proje yapabiliriz!' diye düşündüler. Önce Melisa, 'Ben güzel bir resim çizebilirim. Resimde, ihtiyaç sahiplerine yardım eden çocukları gösterebiliriz' dedi. Rabia ise 'Ben de bu resim için güzel bir öykü yazabilirim. Öyküde, çocukların yardımseverliklerini anlatabiliriz' diye ekledi. Reyyan da 'Ben de resme ve öyküye uygun bir çerçeve ve süslemeler hazırlarım' dedi. Üç arkadaş hemen işe koyuldular. Melisa, yardımsever çocukların resimlerini özenle çizdi. Resimde, yaşlı bir kadına yardım eden çocuklar, sokak hayvanlarına yemek veren çocuklar, parkı temizleyen çocuklar vardı. Rabia da, Melisa'nın çizdiği resimlere uygun, dokunaklı bir öykü yazdı. Öyküde, çocukların yardımlaşma ve paylaşmanın ne kadar güzel bir duygu olduğunu anlattı. Reyyan ise, Melisa'nın resmini ve Rabia'nın öyküsünü içeren güzel bir pano hazırladı. Pano üzerinde, kendi yaptığı boncuklu süslemeler de vardı. Proje gününde, üç arkadaşın çalışması herkesin beğenisini kazandı. Şenol Öğretmen, 'Harika bir iş çıkarmışsınız çocuklar! Birlikte çalışmanın ve yardımlaşmanın gücünü göstermiş oldunuz. Üç arkadaşınızın birbirini tamamlayan yeteneklerini birleştirmeniz, projenize ayrı bir güzellik katmış. Bu proje, bana herkesin kendine özgü yeteneklerinin olduğunu ve bu yeteneklerin bir araya geldiğinde neler başarabileceğimizi gösterdi' dedi. Okulda herkes, Melisa, Rabia ve Reyyan'ın dostluğunu ve yardımseverliklerini konuştu. Üç arkadaşın projesi, diğer öğrenciler için güzel bir örnek oldu. Çocuklar, birlikte çalışmanın ve yardımlaşmanın ne kadar önemli olduğunu anladılar. Melisa, Rabia ve Reyyan, o günden sonra daha da yakınlaştılar. Birlikte birçok proje yaptılar, birlikte oyunlar oynadılar ve birlikte hayaller kurdular. Her zaman birbirlerine destek oldular ve birbirlerinin başarılarından mutluluk duydular. En önemlisi, birlikte yardımlaşmanın ve paylaşmanın mutluluğunu tattılar. Arkadaşlıklarının gücü sayesinde, birçok zorluğun üstesinden geldiler ve her zaman birbirlerine destek oldular. Ve böylece, üç arkadaşın dostluğu, yıllarca süren güzel bir anı olarak kalplerinde yer etti. Onların hikayesi, diğer çocuklara da birlikte çalışmanın, yardımlaşmanın ve arkadaşlığın önemini öğretti. 'Birlikte daha güçlü oluruz' dediler hep birlikte ve bu sözleri hayatlarının her alanına yansıttılar. Okulda, evde, parkta, her yerde dayanışmanın ve birlikteliğin gücünü gösterdiler. Bir gün, okul bahçesinde oyun oynarken, küçük bir kızın dizinin kanadığını gördüler. Kız ağlıyordu. Melisa hemen resmini yaptığı yardımsever çocukları hatırladı ve kızın yanına koştu. Rabia, kızın sakinleşmesi için güzel bir hikaye anlatmaya başladı. Reyyan ise, kızın yarasını temizlemek ve sarmak için, çantasından ilk yardım çantasını çıkardı. Üç arkadaş, küçük kızı sakinleştirdi ve yarasını tedavi etti. Küçük kız, onlara 'Teşekkür ederim, çok iyisiniz' dedi. Üç arkadaş, kızın mutluluğunu görünce, kendilerini de çok mutlu hissettiler. 'İşte bu yüzden dostuz' dediler içlerinden. Bu olay, onların dostluğunu daha da kuvvetlendirdi ve onlara yardım etmenin ne kadar güzel bir duygu olduğunu bir kez daha hatırlattı. Onların hikayesi, kuşaktan kuşağa, dayanışmanın, yardımlaşmanın ve arkadaşlığın önemini anlatan bir masal gibi aktarıldı. Melisa, Rabia ve Reyyan, hayatlarının her döneminde, arkadaşlığın ve yardımlaşmanın gücüne inandılar ve bu inançları ile birçok güzel işlere imza attılar. Bu dostluk, yıllar geçse de, kalplerinde her zaman sıcak ve güzel bir anı olarak kaldı. Ve bu anı, onlara her zaman, yardımseverliğin ve dostluğun gücünü hatırlattı.