Göktuğ, beş yaşında neşeli, enerjik bir çocuktu. Odasında oyuncaklar her yere saçılmış, resimler duvardan düşecek gibiydi. Sabah uyanınca önce oyuncak arabasını alıp odanın içinde yarış yapıyor, sonra ayı peluşuyla güreşiyor, ardından da devasa bir Lego kalesi inşa ediyordu. Ancak günün sonunda, odasını toparlamak, dişlerini fırçalamak gibi görevler onu bekliyordu. Bu görevleri bazen unutuyor, bazen de canı sıkılıyordu. Bir gün, Göktuğ'un annesi ona 'Göktuğ'um, bugün seninle çok özel bir oyun oynayacağız!' dedi. Göktuğ heyecanla 'Ne oyunu anne?' diye sordu. 'Hayal gücü oyunumuz!' diye yanıtladı annesi. 'Gözlerini kapat, hayal et ki senin odan sihirli bir kale! Odanın her köşesi bir macera dolu yer!' Göktuğ gözlerini kapadı ve annesinin tarif ettiği gibi odanın her köşesinde bir macera hayal etti. Lego kalesi bir ejderhanın yattığı mağara oldu, oyuncak arabaları ise hızlı atlar. Ancak, macerasını tamamlayabilmesi için kalenin temiz ve düzenli olması gerekiyordu. 'Ejderha'nın (Lego kalesinin) etrafındaki taşlar (dağınık oyuncaklar) onu rahatsız ediyor, atlar (oyuncak arabalar) için bir yarış pisti oluşturmalıyız!' dedi annesi. Göktuğ, annesinin yönlendirmesiyle önce oyuncaklarını düzenleyip topladı. Her bir oyuncağını doğru yerine koyarken, sanki sihirli bir kaleyi tamir ediyormuş gibi hissetti. Oyuncak arabası garajına, ayı peluşu yatağına, Lego parçaları kutusuna özenle yerleştirildi. Sonra da resimleri duvara astı. Odasını temizleyip düzenledikten sonra, odayı parıldayan bir kale gibi gördü. 'Anne, odam muhteşem görünüyor!' dedi Göktuğ. Annesi gülümsedi ve 'Harika! Ama macera bununla bitmiyor. Şimdi de sihirli diş fırçamızla ejderhanın dişlerini fırçalayacağız!' dedi. Göktuğ, annesinin verdiği parıltılı diş fırçasını aldı ve iki dakika boyunca dişlerini özenle fırçaladı. Parıldayan fırça ile dişlerini fırçalarken, sanki ejderhanın dişlerini temizliyormuş gibi hissetti. Dişlerini fırçalamayı bitirdiğinde, ağzındaki o ferahlığı sevdi. Annesi, 'Güzel iş çıkardın Göktuğ! Temiz ve düzenli bir odada ve temiz dişlerle sağlıklı ve mutlu bir çocuk olursun!' dedi. Göktuğ, annesinin kucağına oturdu. 'Anne, odamı her gün temiz tutacağım ve her akşam dişlerimi fırçalayacağım!' diye söz verdi. Annesi onu sevdi ve 'Ben de sana her zaman yardımcı olurum, birlikte temiz ve düzenli bir oda ve parıltılı dişlere sahip olabiliriz' dedi. O günden sonra, Göktuğ, her gün odasını düzenli tutmayı ve her akşam dişlerini fırçalamayı alışkanlık haline getirdi. Düzenli oyuncaklarını topluyor, söz dinleyen, yardımsever bir çocuk oluyordu. Odasındaki maceralarına devam ederken, temizlik ve hijyenin önemini öğrendi ve bunu keyifle uyguladı. Her gece temiz, parıltılı dişleriyle uykuya dalıyor ve her sabah yeni maceralar için hazırlanıyordu. Göktuğ, temizlik ve hijyen sayesinde hem sağlıklı hem de mutlu bir çocuk olmuştu. Artık Göktuğ'un odası her zaman düzenliydi, oyuncakları yerli yerindeydi, resimler duvarda güzelce asılıydı. Göktuğ, odanın temizliğinin ve hijyenin önemini anlamıştı ve bu yeni alışkanlığıyla her zaman sağlıklı ve mutlu bir çocuk oldu. Her gün yeni maceralar yaşasa da, her akşam dişlerini fırçalamayı ve odasını toplamayı asla unutmazdı. Bu onun için artık bir oyun değildi, kendisine ve sağlığına verdiği bir söz olmuştu. Ve bu sözün getirdiği mutluluk, Göktuğ'un yüzünden her zaman okunuyordu.