Fatmanur ve ZeynepSu, birbirlerine çok bağlı iki kardeşti. Fatmanur, daha büyük ve ZeynepSu'ya her zaman göz kulak olan sorumluluk sahibi bir ablaydı. ZeynepSu ise neşeli, enerjik ve biraz da yaramaz küçük bir kızdı. Yaz tatili geldiğinde, anne ve babaları onlara harika bir sürpriz yapmıştı: Bir hafta boyunca Karadeniz'in masmavi sahillerinde geçirecekleri bir tatil! Hemen bavullarını hazırladılar. Fatmanur, okulda öğrendiği tüm bilgileri bir kenara not ettiği defterini de unutmadı. Çünkü o, yaz tatilinde de öğrenmeyi bırakmak istemiyordu. ZeynepSu ise oyuncaklarını ve en sevdiği pembe şapkasını bavuluna sıkıca yerleştirdi. Yolculuk boyunca, Fatmanur ZeynepSu'ya Karadeniz'in tarihini, orada yaşayan hayvanları ve bitkileri anlattı. ZeynepSu, ablasının anlattıklarına hayran kalmıştı. Sahildeki evleri, denize sıfır, minik bir bahçesi olan çok güzel bir yerdi. İlk gün, denize girdiler, kumda kale yaptılar, deniz kabukları topladılar. Akşamları, ailece güzel yemekler yediler ve yıldızları izlediler. Bir gün, sahil boyunca yürürken, eski bir tahta sandık buldular. İçinde, eski püskü bir harita ve bir mektup vardı. Harita, gizli bir hazineye götürüyor gibiydi! Fatmanur, haritayı dikkatlice inceledi. 'Bu harita, eski bir lunaparkı gösteriyor gibi,' dedi. ZeynepSu ise heyecanla, 'Hazineyi bulmalıyız!' diye bağırdı. Ertesi gün, haritayı takip ederek eski lunaparkı buldular. Lunapark, yıllardır kullanılmadığı için biraz bakımsızdı ama hala büyülü bir hava yayıyordu. Çocuklar, lunaparkın içinde koşuşturmaya başladılar. Eski dönme dolaplar, salıncaklar... her yer bir macera doluydu. Lunaparkın içindeki bir köşede, eski bir çeşmenin yanında küçük bir kapı buldular. Kapının arkasında, karanlık ve gizemli bir tünel vardı. Korkusuna rağmen ZeynepSu, Fatmanur'un elini tutarak tünele girdi. Tünelin sonunda, göl kenarında, küçük bir kulübe vardı. Kulübenin içinde, tahta bir sandık duruyordu. Sandığı açtıklarında, içinde altın değil, eski bir kitap buldular. Kitap, Karadeniz'in tarihini, efsanelerini ve güzelliklerini anlatan çok değerli bir eserdi. Fatmanur ve ZeynepSu, büyük bir hazine bulmanın ne demek olduğunu anlamışlardı. Gerçek hazinenin, kitaptaki bilgiler, yaşadıkları macera ve kardeşlik bağları olduğunu fark ettiler. Yaz tatilinin son günlerinde, anne ve babalarıyla birlikte bir dağa çıktılar ve kayak yaptılar. Kışın tadını çıkardılar, kartopu oynadılar ve kardan adam yaptılar. Bu tatil, onların hayatlarında unutulmayacak bir anı olarak yerini aldı. Okullar açılınca Fatmanur ve ZeynepSu, derslerine daha çok çalışmaya başladılar. Çünkü artık biliyorlardı ki, öğrenmek, yeni yerler keşfetmek ve yeni şeyler öğrenmek kadar heyecan vericiydi. Her zaman birbirlerine destek oldular. Fatmanur, ZeynepSu'nun derslerindeki zorluklarında ona yardımcı oldu, ZeynepSu ise Fatmanur'a okuma ve yazma konusunda destek oldu. Birlikte çalışmanın ve birbirlerine yardım etmenin, her zaman her şeyin üstesinden gelmelerine yardımcı olduğunu anladılar. Yaz tatilinde yaşadıkları macera ve buldukları kitap, onlara yeni bilgiler ve deneyimler kazandırdı. Tatilin getirdiği neşe ve heyecan, derslerindeki motivasyonlarını artırdı. Artık biliyorlardı ki, öğrenme ve keşfetme, sadece sınıfta değil, hayatın her alanında mümkündü. Fatmanur ve ZeynepSu, birbirlerine olan sevgileri ve öğrenme azimleri sayesinde mutlu ve başarılı bir hayat sürdüler. Bu tatil, onların hayatlarında her zaman özel bir yere sahip olacaktı.