Defne, neşeli ve yardımsever bir kızdı. En sevdiği şey, arkadaşlarıyla oyun oynamak ve yeni şeyler öğrenmekti. Bir gün, en yakın arkadaşı Bence'nin evine gitti. Bence'nin odası, oyuncaklarla, kıyafetlerle ve kitaplarla doluydu. Ama 'düzenli' kelimesinin ne anlama geldiğini bilmiyor gibiydi. Her şey her yerde, bir karmaşaydı. Defne, Bence'nin odasına girdiğinde önce şaşkına döndü, sonra hafifçe gülümsedi. 'Bence, odanın bu kadar dağınık olması biraz zor değil mi?', dedi nazikçe. Bence, omuz silkti. 'Önemli değil, her şeyi bulurum sonunda!', diye yanıtladı. Defne, Bence'nin bu durumu umursamadığını görünce, biraz üzüldü. O, her zaman düzenli ve temiz bir odaya sahip olmanın ne kadar önemli olduğunu biliyordu. Eşyalarının yerli yerinde olması, onu mutlu hissettiriyordu. Hatta odasında her şeyin nerede olduğunu bile biliyordu. Gözünü kapalı bile olsa, en sevdiği oyuncak ayısını bulabiliyordu! 'Ama Bence,' dedi Defne, 'düzenli bir oda çok daha güzel olur. Düşünsene, her şeyin yeri belli olduğunda, istediğin şeyi anında bulabilirsin. Oyuncaklarını kaybeden zaman geçirmeden, oyununa devam edebilirsin. Ayrıca, temiz bir oda daha sağlıklı ve daha rahattır. Senin için bir oyun oynar mısın?', diye ekledi Defne heyecanla. Bence merakla, 'Ne oyunu?' diye sordu. 'Düzenleme oyunu!' diye bağırdı Defne. 'Önce birlikte tüm oyuncakları toplayalım. Arabaları bir kutuya, oyuncak hayvanları bir başka kutuya koyacağız. Kitapları da raflarına yerleştireceğiz. Sonra da kıyafetlerini dolabına düzgün bir şekilde katlayacağız.' Defne, her şeyin yerli yerinde olması için Bence'ye yardımcı oldu. Oyuncakları kategorilere ayırırken, her kategoride hangi oyuncakların olduğunu birlikte saydılar. Defne, Bence'ye oyuncaklarını, kitaplarını ve kıyafetlerini nasıl katlayacağını ve nasıl düzenli bir şekilde saklayacağını gösterdi. Örneğin, kıyafetleri renklerine ve türlerine göre ayırıp, dolabına özenle yerleştirdiler. Saatlerce süren bu eğlenceli düzenleme çalışmasının sonunda, Bence'nin odası inanılmaz bir değişime uğramıştı. Eskiden karmakarışık olan oda, şimdi temiz, düzenli ve çok daha güzel görünüyordu. Bence, odasına hayranlıkla bakıyordu. Hiç bu kadar temiz ve düzenli olmamıştı! 'Harika!' diye bağırdı Bence. 'Odam çok daha güzel görünüyor. Artık istediğim her şeyi kolayca bulabiliyorum. Çok teşekkür ederim, Defne!' Defne, Bence'nin mutlu olduğunu görünce o da çok mutlu oldu. 'Önemli değil, Bence,' dedi. 'Düzenli olmak, her zaman iyi bir şeydir. Eşyalarının yerinde olması, hem zaman kazandırır, hem de seni daha mutlu eder. Ayrıca, temiz ve düzenli bir ortamda daha rahat çalışabilir ve oyun oynayabilirsin.' Bence, Defne'nin söylediklerini dikkatle dinledi ve düzenli olmanın önemini anladı. O günden sonra, Bence'nin odası her zaman temiz ve düzenliydi. Düzenli olmak, ona çok iyi gelmişti. Oyuncaklarını kaybetmekten kurtulmuş, daha fazla vakit oyun oynamaya ayırabiliyordu. Daha önemlisi, temiz ve düzenli bir ortamda kendini çok daha iyi hissediyordu. Defne ile geçirdiği bu eğlenceli günün ardından Bence, düzenli olmanın sadece bir görev değil, keyifli bir aktivite olduğunu anlamıştı. O günden sonra, Defne ile sık sık oyun oynamaya ve birlikte oda düzenleme oyunları oynamaya devam ettiler. Defne'nin düzenli olma konusunda verdiği ders, Bence'nin hayatında olumlu bir değişikliğe yol açmıştı. Bu olay, Defne'nin düzenli olmanın önemini ne kadar iyi anladığını ve başkalarına da bu konuda yardım etme isteğini gösteriyordu. Defne'nin neşeli kişiliği ve öğretmedeki becerisi sayesinde Bence, düzenli olmanın sadece bir zorunluluk değil, keyifli ve faydalı bir alışkanlık olduğunu öğrenmişti. Ve bu da hikayemizin en güzel sonuydu.