Çok uzaklarda, Gökkuşağı Tepeleri'nin eteğinde, küçük bir ev vardı. Bu evde, kocaman gözleri ve kıvırcık saçlarıyla Belinay adında sevimli bir kız yaşıyordu. Belinay, her şeyden çok oyun oynamayı severdi. Gün boyu bahçesinde kelebekler kovalar, ağaçlara tırmanır, çiçeklerle konuşurdu. Ama Belinay'ın bir sorunu vardı: Uykusu çok azdı. 'Uyumak ne kadar sıkıcı!' derdi hep. 'Oyun oynamak çok daha eğlenceli!' Bir akşam, Belinay yine geç yatmıştı. Yatağında uzanmış, tavandaki yıldızları sayıyordu. Yıldızlar, sanki Belinay'ı görüyormuş gibi, yavaş yavaş göz kırpmaya başladılar. 'Belinay,' diye fısıldadı en parlak yıldız, 'Neden bu kadar az uyuyorsun? Uyku, büyüyüp güçlenmen için çok önemli. Uykusuz kaldığında, oyun oynamak için bile enerjin azalır.' Belinay şaşırdı. 'Bunu hiç düşünmemiştim,' dedi. 'Ama uyumak çok sıkıcı!' 'Hayır, hayır!' diye karşılık verdi yıldız. 'Uyku, büyülü bir dünyaya açılan bir kapı. Rüyaların ülkesi, hayal gücünün bahçesi... Orada istediğin her şeyi yapabilirsin. Yıldızlar, peri kanatlı atlar, şekerden yapılmış evler... Her şey mümkün!' Diğer yıldızlar da 'Evet, evet!' diye fısıldadılar. Belinay, yıldızların anlattıklarına kapılmıştı. Rüyaların ülkesi, kulağa çok eğlenceli geliyordu. 'Peki, nasıl uyuduğumda rüyalar görüyorum?' diye sordu merakla. 'Gözlerini kapattığında, zihnin uçar,' dedi en parlak yıldız, 've o zaman rüyaların ülkesine yolculuk başlar. Ama önce, seni yorgunluk sarmalı ve seni uykuya dalmaya zorlar. Bu yorgunluk sarmalında bedeninin ne kadar dinlendiğini göreceksin. Sana güç verecek. O zaman daha güçlü, daha sağlıklı ve daha mutlu olacaksın.' Belinay, yıldızların sözlerine inanmıştı. O gece, gözlerini kapattı ve derin bir nefes aldı. Yıldızlar, ona tatlı bir ninni söylemeye başladılar. Belinay, yavaş yavaş uykuya daldı. Uykuya dalarken, rüyaların ülkesini hayal ediyordu. Şekerden yapılmış evlerde koşturuyor, peri kanatlı atlara biniyor, yıldızlarla dans ediyordu. Ertesi sabah, Belinay çok dinç ve neşeli uyanmıştı. Daha önce hiç bu kadar enerjik hissetmemişti. Bahçesinde oyun oynamak için daha fazla gücü vardı. Kelebekleri kovaladı, ağaçlara tırmandı, çiçeklerle konuştu. Ve bütün gün boyunca neşeli şarkılar söyledi. Belinay, o günden sonra uyumayı çok sevdi. Çünkü artık biliyordu ki, uyku sadece dinlenmek değil, aynı zamanda büyülü bir dünyaya açılan bir kapıydı. Ve bu kapı, onu her zaman mutlu ve enerjik tutuyordu. Her gece, yıldızların güzel ninnisiyle uykuya dalar ve rüyaların ülkesinde muhteşem maceralar yaşardı. O, artık uykusunu çok seven bir kızdı. Uyumayı öğrenerek daha enerjik, daha mutlu ve daha sağlıklı bir çocuk olmuştu. Annesi de onun bu değişimiyle çok mutluydu. Uyku saatlerine dikkat etmeyi öğrendiği için, hem daha iyi dinleniyordu, hem de her gün daha iyi bir gün geçiriyordu. Belinay'ın güzel evi, artık daha da güzel görünüyordu. Çünkü içerisi, uykusuz gecelerin oluşturduğu o karanlık ve yorgun havayı bırakmıştı. Şimdi, evinde; neşe, enerji ve güzel rüyaların izleri vardı. Belinay'ın yüzünde her zaman bir gülümseme vardı. Çünkü o, uykunun önemini anlamıştı ve bunun büyüsünü yaşamıştı. Uyku, onun en iyi arkadaşı olmuştu. Ve böylece, Belinay, Gökkuşağı Tepeleri'nin en mutlu ve en sağlıklı kızı oldu. Belinay, herkese uyumanın ne kadar önemli olduğunu anlatmaya başladı. 'Uyku, sadece dinlenmek için değil,' derdi, 'aynı zamanda rüyaların ülkesini keşfetmek için de harika bir fırsat!' Ve böylece, Gökkuşağı Tepeleri'ndeki herkes, uykunun değerini anladı ve mutlu, sağlıklı bir hayat sürmeye başladı. Bundan sonra, Belinay’ın hikayesi, tüm çocuklara uykunun önemini anlatan bir masal oldu.