Bir zamanlar, yeşil tepelerle çevrili, şırıl şırıl akan bir derenin kıyısında, küçük bir köy bulunuyormuş. Bu köyde, herkesin sevdiği, neşeli ve çalışkan bir çocuk yaşarmış: Sucuk. Sucuk, ailesiyle birlikte mütevazi bir kulübede yaşar, babasının değirmeninde ona yardım edermiş. Değirmen eski ve küçük olsa da, Sucuk'un babasıyla birlikte çalışarak köy halkına ekmek yapıp geçimlerini sağlarlardı. Bir gün, Sucuk babasına değirmende yardım ederken, değirmenin altındaki eski bir sandığı fark etmiş. Merakla sandığı açınca, içinde yıpranmış bir kitap bulmuş. Kitabın sayfaları sararmış, yazıları zor anlaşılırmış. Ama Sucuk, sabırla okumaya başlayınca, kitabın bir sihirli değirmen hakkında olduğunu anlamış. Kitaba göre, değirmen doğru şekilde kullanılırsa, her istediğini verebilirmiş. Ancak, değirmenin kullanımı için özel bir formül gerekiyormuş. Formül, değirmenin eski, tahta dişlilerinde gizliymiş. Sucuk, babasına kitabı ve bulduğu bilgileri anlatmış. Baba, önce inanmamış, ama Sucuk’un ısrarı ve gözlerindeki inançla eski dişlilere bakmaya karar vermişler. Birlikte, uzun uzun bakmışlar ve üzerinde gizli işaretler olduğunu fark etmişler. İşaretler, bir melodi gibi okununca, sihirli sözcükler ortaya çıkmış: ‘'Üç kere dön, üç kere söyle, isteğini dile!'’ Sucuk, çok heyecanlanmış. İlk önce, köydeki herkesin karnının doyması için bol bol ekmek istemiş. Değirmen, üç kere döndükten sonra, mis gibi kokan ekmekler üretmeye başlamış. Köy halkı, bu mucizeye şaşırıp kalmış. Sonra, Sucuk hastalanan komşuları için ilaç istemiş. Değirmen, şifalı bitkilerden yapılmış, harika ilaçlar üretmiş. Tüm köy halkı iyileşmiş. Sucuk, değirmenin gücünü sadece iyilik için kullanmaya karar vermiş. Bir gün, komşu köyden bir grup kötü adam gelmiş ve değirmeni ele geçirmek istemiş. Sucuk, cesaretini toplayarak, kötü adamlarla savaşmaya karar vermiş. Değirmenin gücünü kullanarak, kötü adamları köyden uzaklaştırmış. Kötü adamlar, değirmenin gücüne karşı koyamamışlar ve kaçmışlar. Köy halkı, Sucuk'un cesaretini ve iyiliğini takdir etmiş. Sucuk ve babası, değirmenin gücünü kullanarak, köylerini daha güzel ve zengin bir yer haline getirmişler. Herkesin karnı tok, herkes mutlu ve sağlıklıymış. Sucuk, bu olaylardan sonra, değirmenin sihirli gücünün sorumluluk gerektirdiğini anlamış. Sihir, iyi niyetle ve dikkatle kullanılmalıymış. Sucuk, hayatının geri kalanını, köyüne hizmet ederek, iyilik yaparak geçirmiş. Herkes ona sevgi ve saygıyla bakarmış. Sucuk'un hikayesi, nesilden nesile anlatılmış ve köyün sihirli değirmeni hakkında, sadece iyiliğe hizmet eden bir efsane olmuş. Köy, her yıl, Sucuk'u anarak bir şenlik düzenler ve bol bol ekmek dağıtırlarmış. Herkes Sucuk'un hikâyesinden, iyiliğin ve yardımseverliğin önemini öğrenirmiş. Sucuk'un hikayesi, çok renkli ve görkemli bir dünyaya benziyordu; köydeki her çiçek, her ağaç, her güneş batışı ve doğumu, Sucuk'un iyilik dolu hayatını yansıtıyordu. Köy halkının mutluluğu, gökkuşağı gibi renkli ve canlıydı. Herkesin yüzünde, Sucuk'un iyiliğinden doğan bir sevinç parıldardı. Bu, küçük köyü, dünyanın en mutlu ve en renkli yeri yapıyordu.