Engin, yedi yaşında, meraklı ve neşeli bir çocuktu. En büyük hayali, kendi arabasına sahip olmaktı. Bir gün, dedesinin eski garajında, tozlu bir köşede, paslı ve eski bir araba buldu. Arabayı görünce gözleri parladı. 'Bu araba benim olacak!' diye düşündü heyecanla. Arabaya yaklaştı, ince uzun parmaklarıyla paslı kapısını açmaya çalıştı. Kapı gıcırtılarla açıldığında, içeride küçük bir oyuncak araba buldu. Oyuncak araba, parlak kırmızı renkteydi ve oldukça yeni görünüyordu. Engin, oyuncak arabayı alıp inceledi. Arabada küçük bir düğme vardı. Merakını yenemeyip düğmeye bastı. Bir anda, oyuncak araba büyümeye başladı! Göz açıp kapayıncaya kadar, Engin'in boyuna ulaşacak kadar büyük bir kırmızı arabaya dönüştü. Engin, şaşkınlıkla arabaya baktı. Arabayı kontrol eden bir kumanda gördü ve heyecanla kumandaya dokundu. Araba, kumandaya göre hareket etmeye başladı. Önce yavaşça, sonra daha hızlı ve daha hızlı... Engin, arabayı kullanmayı çok sevdi. Her gün, bahçede araba kullanarak, yeni yerler keşfetti. Ama her zaman dikkatli ve güvenli bir şekilde kullandı. Çünkü dedesi ona, 'Araba kullanırken dikkatli olmak çok önemli, sevgili Engin' demişti. Bir gün, Engin'in komşusu olan yaşlı Bayan Ayşe, bahçesindeki çiçeklerini sulamakta zorlanıyordu. Engin, arabasını kullanarak Bayan Ayşe'nin yanına gitti. 'Yardım edebilir miyim?' diye sordu nazikçe. Bayan Ayşe, Engin'in yardım teklifine çok sevindi. Engin, arabasının özel bir sulama sistemi olduğunu fark etti ve arabayla, Bayan Ayşe'nin çiçeklerini kolayca ve hızlıca suladı. Bayan Ayşe, Engin'e 'Çok teşekkür ederim, canım Engin! Senin gibi yardımsever bir çocuğa sahip olduğumuz için çok mutluyum' dedi. Engin, Bayan Ayşe'nin teşekkürlerini duyunca çok mutlu oldu. Yardım etmenin ne kadar güzel bir duygu olduğunu anladı. Bir başka gün ise, Engin, sokakta yürüyen yaşlı bir adamın düştüğünü gördü. Adam, ağır bir çanta taşıyordu ve düştüğünde canı çok acımıştı. Engin, hemen arabasını kullanarak adama yaklaştı. Adamı arabaya nazikçe aldı ve evine götürdü. Adam, Engin'e 'Sen gerçek bir kahramansın, minnettarım' dedi, gözlerinde yaşlar belirdi. Engin, adama yardım ettiğinden dolayı kendini çok iyi hissetti. Engin, büyülü arabasını her zaman iyi şeyler için kullandı. Yardıma muhtaç insanlara yardım etti, arkadaşlarına yardımcı oldu ve çevresini güzelleştirdi. Engin, arabasının sihirli gücünün kendisine sadece eğlence sağlamadığını, aynı zamanda sorumluluk ve paylaşmayı öğrettiğini anladı. Bir gün, büyülü araba tekrar eski haline döndü, küçük bir oyuncak araba oldu. Engin, biraz üzüldü ama büyülü arabasının kendisine verdiği dersleri asla unutmayacağını biliyordu. Arkadaşlarına ve komşularına her zaman yardım etmeyi, saygılı olmayı ve nezaket göstermeyi sürdürdü. Çünkü Engin, gerçek zenginliğin, maddi şeylerden değil, iyi bir kalpten ve yardımseverlikten geldiğini öğrenmişti. Ve bu ders, onun için her zaman değerli bir hatıra olacaktı. O günden sonra, her zaman nazik ve saygılı olmaya, çevresine karşı duyarlı olmaya ve yardımsever olmaya devam etti. Engin'in hikayesi, her çocuğa sevgi ve saygı ile yaklaşmanın önemini ve başkalarına yardım etmenin mutluluğunu gösteren harika bir örnektir.