Çöplükte yaşayan, mor tüylü, üç gözlü, adı Çöpçü Tom olan çok sevimli bir canavar vardı. Tom, çöpler arasında yaşamaktan pek hoşlanmazdı. 'Keşke arkadaşlarım olsa!' diye düşünür hep. Bir gün, küçük bir çocuk, elinde kocaman bir çöp torbasıyla çöp kutusuna doğru yürüyordu. Çocuk, Tom'u fark ettiğinde, korkmak yerine gülümsedi. 'Merhaba!' dedi. 'Benim adım Ali. Sen kimsin?', Tom şaşkındı. Hiç kimse onu evine, yani çöplüğe çağırmamıştı. 'Ben Çöpçü Tom' dedi biraz çekinerek. 'Burada çöplerin arasında yaşıyorum.' Ali, 'Gel benimle eve' dedi. 'Annem sana harika bir yemek yapar. Çöp yemenin çok sıkıcı olduğunu düşünüyorum.' Tom, Ali'nin teklifini kabul etti. Ali'nin annesi, Tom'a lezzetli bir spagetti yemeği yaptı. Tom, ömründe böyle bir şey yememişti. Yemekten sonra, Ali, Tom'a oyuncaklarını gösterdi. Tom, o zamana kadar oyuncaklarla oynamamıştı. Birlikte oyunlar oynadılar, çok eğlendiler. Tom, Ali ve ailesiyle yaşamaya başladı. Artık çöp arasında değil, sıcak bir evde yaşıyordu. Tom, 'Hiç kimseyi dışlamamalıyız' diye öğrendi ve arkadaşlarıyla birlikte, çevreyi korumak için çöpü geri dönüştürmeye başladı. Tom'un çöplük canavarı olmasına rağmen, Ali'nin onu dışlamaması ve arkadaş edinmesi, Tom'un hayatını değiştirdi. Tom mutluydu. Artık arkadaşları vardı, sıcak bir evi vardı ve en önemlisi, artık çöp yemek zorunda değildi. Bu güzel bir duyguydu. Herkesin bir arkadaşa ihtiyacı vardı ve herkesin kabullenilmeye hakkı vardı, bunu Tom çok iyi anlamıştı.