Küçük Belinay, uykudan çok hoşlanmazdı. 'Uyumak sıkıcı!' derdi hep. Bir gün, büyükannesi ona bir hikaye anlattı: 'Uykuda, Rüya Bahçesi'ne gidersin. Bu bahçede, istediğin her şeyi yapabilirsin; uçabilir, konuşan hayvanlarla arkadaş olabilir, hatta yıldızlardan bir taç yapabilirsin!' Belinay, merakla gözlerini açtı. O gece, yatağına girdiğinde, büyükannesinin sözleri aklında yankılanıyordu. Gözlerini kapadı ve yavaş yavaş, uykuya daldı. Birden kendini, rengarenk çiçeklerle dolu, büyülü bir bahçede buldu. Bahçede, konuşan bir kedi vardı. 'Merhaba Belinay!' dedi kedi. 'Benim adım Pamuk. Burada çok eğlenceli oyunlar var, oynamak ister misin?' Belinay, Pamuk'la birlikte koştu, uçtu, yıldızlardan bir taç yaptı ve çok güldü. Rüya Bahçesi'nde vakit o kadar hızlı geçiyordu ki, Belinay farkında bile değildi. Sonra, Pamuk ona bir şey fısıldadı: 'Uyku, zekanı geliştirir. Güzel bir uykuyla, yeni şeyler öğrenir, yeni fikirler bulursun.' Belinay, Pamuk'un sözlerini dinledi. Uykunun ne kadar güzel olduğunu anladı. Sabah uyandığında, kendisini çok dinç ve mutlu hissetti. O günden sonra, Belinay her gece Rüya Bahçesi'ni ziyaret etmek için sabırsızlanıyordu. Çünkü biliyordu ki, uyku sadece dinlenmek için değil, zekasını geliştirmek ve yeni maceralara hazırlanmak için de çok önemliydi. Ve her gece, güzel bir uykuyla, Rüya Bahçesi'nde yeni arkadaşlar edinerek, harika şeyler keşfediyordu.