Çok uzaklarda, pırıl pırıl yıldızların dans ettiği bir ülkede, Sihirli Annem adında çok iyi kalpli bir kadın yaşarmış. Sihirli Annem'in özel bir yeteneği vardı; yıldızları yakalayıp, onların ışığını karanlıkta kalmış kalplere dağıtırdı. Bir gün, gökyüzünde garip bir sessizlik oldu. Yıldızlar kaybolmuştu! Çocuklar korkuyla ağlıyor, yetişkinler endişeyle birbirlerine bakıyorlardı. Sihirli Annem, 'Korkmayın sevgili yavrularım!' dedi, 'Ben yıldızları bulacağım!' Sihirli değneğini alıp, gökyüzüne doğru uçtu. Uzun bir yolculuktan sonra, yıldızların karanlık bir buluta yakalandığını gördü. Bulut, çok kötü kalpli bir yaratığın hırsından ortaya çıkmışmış. Bu yaratık, yıldızların ışığını çalarak dünyayı karanlığa boğmak istiyormuş. Sihirli Annem, korkmadan yaratığın karşısına çıktı. 'Bırak yıldızları, onları dünyaya geri ver!' diye yalvardı. Kötü yaratık güldü, 'Hayır, asla!' dedi. Ama Sihirli Annem yılmadı. 'Dünyaya iyilik getirmek için bu kadar güzel ve parlak bir şey çalmak çok kötü bir şey' dedi. 'İyilik her zaman kazanır, kötülük asla!' Sihirli Annem'in iyi kalbi ve cesareti, kötü yaratığın kalbini yumuşattı. Yaratık, pişmanlık duyarak yıldızları serbest bıraktı. Yıldızlar, yeniden gökyüzünde parlamaya başladılar. Dünyaya ışık ve umut döndü. Çocuklar neşe içinde şarkı söyleyip dans etmeye başladılar. Sihirli Annem, tüm dünyaya iyiliğin, kötülüğe karşı her zaman kazandığını göstermişti.