Krokodil Krok, neşeli ve yaramaz bir timsah yavrusuydu. Gün boyu nehirde oyun oynar, arkadaşlarıyla yarışır, balık avlardı. Ama Krok'un bir sorunu vardı: Uyumayı sevmezdi! 'Uyumak zaman kaybı!' derdi hep. Gece olduğunda, diğer küçük timsahlar uyurken, o yıldızları sayar, ay ışığında gezinir, hatta bazen yaramazlık yapardı. Bir gün, Krok çok yaramazlık yaptı. Arkadaşlarının yuvalarına taşlar attı, suyu çamur yaptı ve hatta yaşlı kaplumbağa Kabuk'un kabuğuna bir çamur topu fırlattı. Sabah olduğunda, Krok çok yorgun ve mutsuzdu. Gözleri şişmişti, bacakları ağrıyordu ve hiç enerjisi yoktu. Arkadaşları, 'Krok, neden bu haldesin?' diye sordular. Krok, 'Uyumadım,' diye mırıldandı üzgün bir sesle. 'Çok eğlendim ama şimdi çok yorgunum.' Yaşlı Kaplumbağa Kabuk, 'Küçük Krok,' dedi, 'Uyku çok önemli. Uyku, bedeninin ve zihninin dinlenmesi için gerekli. Uyuman, güçlenmen, daha zeki ve daha neşeli olman için şart. Sen uyumadığın için bugün yaramazlık yaptın, yorulup mutsuz oldun. Eğer iyi uyursan, daha güçlü, daha zeki ve daha mutlu olursun. Yarın daha çok oyun oynayabilirsin.' Krok, 'Haklısın, yaşlı Kaplumbağa,' dedi. 'Bundan sonra her gece düzenli olarak uyuyacağım.' O geceden itibaren Krok, her gece düzenli bir şekilde uyumaya başladı. Ve ne oldu biliyor musunuz? Krok daha güçlü, daha zeki ve daha neşeli oldu. Gün boyu daha fazla oyun oynadı, arkadaşlarıyla daha çok eğlendi ve yaramazlık yapmaktan vazgeçti. Artık Krok, uykulu gözlerle değil, parıldayan gözlerle güne başlıyordu. Çünkü Krok öğrenmişti ki, uyku, oyun kadar önemlidir!