Kaan, neşeli bir çocuktu. Herkesle arkadaş olur, oyun oynamayı çok severdi. Bir gün bahçesindeki büyük ve kocaman ağacın altında oynarken, ağacın gövdesinde bir delik fark etti. Merakla deliğe baktığında, içinde küçük bir parıldayan taş gördü. Taşı alıp incelediğinde, elindeyken parıldayarak, içinde küçük bir peri olduğunu fark etti. 'Merhaba Kaan!' dedi peri. 'Benim adım Pırıltı. Bu ağaçta yaşayan sihirli bir varlığım. Beni kurtardığın için sana teşekkür ederim!' Kaan, Pırıltı'nın güzel sesiyle büyülenmişti. 'Seni kurtarmadım Pırıltı, ben sadece bir taş gördüm.' dedi. Pırıltı gülümsedi. 'Bu taş, ağacın büyüsünü taşıyor. Seni sevgi dolu davranışın ve herkese saygılı olman için ödüllendirmek istiyorum. Dilediğin bir şey olsun!' dedi. Kaan düşündü. 'Dileğim, herkesin hep mutlu olmasını istiyorum!' dedi. Pırıltı, Kaan'ın cömert yüreğine hayran kaldı. 'Bu çok güzel bir dilek, Kaan!' dedi. 'Dileğin gerçekleşsin!' O günden sonra, Kaan'ın çevresindeki herkes mutlu ve neşeliydi. Çünkü Kaan'ın saygılı ve sevgi dolu davranışları, herkesi de iyi hissettirmeye başlamıştı. Pırıltı, Kaan'ın kalbinin güzelliğine şahit olmuştu ve Kaan'ın her zaman iyi bir insan olmasını sağlamak için, sihirli ağacın büyüsünü hep yanında hissetmesini sağladı. Kaan, her zaman ağaca saygı gösterdi ve onunla dostça konuştu. Çünkü Kaan, sihirli ağacın sadece güzel bir ağaç değil, aynı zamanda sevgi ve saygı dolu bir kalbin sembolü olduğunu biliyordu.