Eymen, her zaman meraklı ve maceracı bir çocuktu. Ama son zamanlarda tüm gününü 'sihirli ekran' denilen bir şeyin başında geçiriyordu. 'Sihirli ekran' aslında, Eymen'in odadaki bilgisayarının ekranıydı. Burada oyunlar oynuyor, çizgi filmler izliyor, arkadaşlarıyla sohbet ediyordu. Öyle çok şey vardı ki, Eymen dışarıda oynamayı, arkadaşlarıyla vakit geçirmeyi unutmuştu. Bir gün, Eymen'in dedesi geldi. Dedesi, Eymen'in çocukluğunda oynadığı oyunları, yaşadığı maceraları anlattı. 'Şu 'sihirli ekran' çok büyüleyici olabilir ama gerçek dünyada da harika şeyler var Eymen,' dedi dedesi. 'Doğa yürüyüşüne çık, ağaçlara tırman, arkadaşlarınla oyun oyna.' Eymen, dedesinin sözlerini düşünmeye başladı. 'Sihirli ekran' çok eğlenceliydi ama dedesi haklıydı. Gerçek dünyada da keşfedilecek çok şey vardı. Bir karar verdi. Ertesi gün, 'sihirli ekran'ı kapatıp dışarı çıktı. Parkta arkadaşlarıyla oynadı, ağaçlara tırmanıp kuşları izledi. Gün sonunda çok yorulmuş ama çok mutlu olmuştu. Eymen, 'sihirli ekran'ın kötü olmadığını, ama gerçek dünyayla dengeli kullanılması gerektiğini fark etti. Artık 'sihirli ekran'ı sadece oyun oynamak ve öğrenmek için kullanıyor, gerçek hayattaki maceralarını unutmuyordu.