Asel Mina, bir prensesti, ama sıradan bir prenses değil. Asel Mina, her şeyden çok kahkaha atmayı severdi! Gün boyu saray bahçesinde koşturur, kuşlarla konuşur, çiçeklerle dans ederdi. Fakat bazen, Asel Mina'ya kendisini biraz sıkıcı bulduğu olurdu. 'Keşke bir maceraya atılsam!' diye düşünürdü. Bir gün, Asel Mina'nın büyükannesi, ona eski bir ayna hediye etti. 'Bu ayna, sevgili Asel Mina,' dedi büyükanne, 'her istediğini sana gösterebilir!'. Asel Mina heyecanla aynaya baktı. 'Bir ormana gitmek istiyorum!' dedi. Bir anda, aynada yeşil yapraklar, uzun ağaçlar ve rengarenk çiçekler belirdi. Asel Mina aynaya doğru uzandı ve birden kendini ormanın içinde buldu! Ormanda, konuşan bir sincap, dans eden tavşanlar ve şarkı söyleyen kuşlarla tanıştı. Asel Mina, günlerce ormanda gezindi. Sonunda, Asel Mina'nın aynası birden parladı. 'Asel Mina,' diye seslendi ayna, 'evine dönmen zamanı geldi!'. Asel Mina, ormanda geçirdiği zamanı çok sevmişti. Ama evine, sevdiği ailesine ve kahkahalarına da özlem duyuyordu. Aynaya baktı ve kendini yeniden sarayının bahçesinde buldu. 'Bir daha asla kendimi sıkıcı bulmayacağım!' diye düşündü Asel Mina. Asel Mina, aynada gördüğü maceraların, aslında kendi hayal gücünün bir parçası olduğunu fark etti. O günden sonra, Asel Mina her şeyi daha eğlenceli buldu. Zaten, gülmeyi çok seven Asel Mina'nın, dünyayı bir gülümsemeyle dolduracağı belliydi.