Alper, arkadaşları Defne ve Can ile ormanda oyun oynuyordu. Güneşli bir günde, yemyeşil ağaçların arasında koşturup eğleniyorlardı. Birden, bir çalının arkasından minik bir yavru ayı çıktı. Yavru ayı, kaybolmuş gibiydi ve korkmuştu. Alper, Defne ve Can yavru ayıyı görünce çok şaşırdılar. 'Merhaba küçük ayı!' dedi Alper. 'Kayboldun mu?'. Yavru ayı, 'Evet' diye mırıldandı. 'Annemden ayrıldım ve yolu bulamam.'. Alper, Defne ve Can yavru ayıya yardım etmek istedi. 'Endişelenme küçük ayı,' dedi Defne. 'Seni annenin yanına götüreceğiz.' Üç arkadaş, yavru ayıya ormanda yol göstermek için bir plan yaptılar. Alper, yavru ayının en sevdiği meyveleri toplayıp ona ikram edecekti. Defne, yavru ayının korkmaması için onunla oynayacak ve onu eğlendirecekti. Can ise, yavru ayının yolunu bulmasına yardımcı olmak için en iyi kokuyu takip edecekti. Üç arkadaş birlikte çalışarak, yavru ayıya annesini bulmasına yardım ettiler. Yavru ayının annesi, Alper, Defne ve Can'ı görünce çok sevindi. 'Çok teşekkür ederim!' dedi. 'Siz olmasaydınız yavrumu bulamazdım.'. Alper, Defne ve Can, yavru ayı ve annesini mutlu görmekten çok memnun oldular. Bu gün, Alper, Defne ve Can, yardımlaşmanın önemini bir kez daha anlamışlardı. Yardımlaştıkları zaman, herkes mutlu oluyordu.