Serra, eski bir köşkün bahçesinde oynayan küçük bir kızdı. Köşk, her köşesinde ürkütücü hikayelerle dolu, terk edilmiş bir yapıydı. Bir gün Serra, köşkün penceresinden gelen bir ışığı fark etti. Meraklı Serra, pencereye doğru koştu. Pencerenin ardından, ürkütücü bir hayalet gördü. Serra korktu, ama hayalet, 'Korkma küçük kız! Biz yalnız değiliz. Bize yardım etmeni istiyoruz.' dedi. Serra, hayaletlerin yalnız olduğunu öğrendiğinde korkusu gitti. 'Ne yapabilirim?' diye sordu. Hayalet, 'Biz bu köşkte mahsur kaldık. Bize yardım edersen özgür olabiliriz. Bize dostluk ve birlik sunmalısın.' dedi. Serra, hayaletleri kurtarmak için köşkün kapısını açmak istedi, ama kapı kilitliydi. Serra, tüm köy çocuklarını topladı. 'Hayaletler bize yardım istedi! Onları kurtarmamız gerek. Onları özgür bırakmak için hep birlikte kapı açmalıyız!' dedi. Çocuklar, Serra'nın sözlerini dinlediler. Hep birlikte kapıya güçlerini kullandılar ve kapı açıldı. Serra ve arkadaşları, köşke girerek hayaletlerle tanıştılar. Hayaletler, Serra ve arkadaşlarının yardımına çok sevindi. 'Siz bize dostluk, birlik ve beraberlik sundunuz. Artık özgürüz!' dediler. Çocuklar, hayaletlerin mutluluğuna sevindi. O günden sonra Serra ve arkadaşları, hayaletlerle dost oldular. Köşk, artık çocukların kahkaha sesleriyle dolu, neşeli bir yerdi. Serra ve arkadaşları, hayaletlere yardım ederek hem onların hem de kendilerinin özgürlüğüne kavuştular.