Muaz, çok sevdiği bir fırçası olan küçük ve yaratıcı bir çocuktu. Fırçasıyla her şeyi çizebilir, hayalindeki tüm renkleri kağıda dökebilirdi. Günlerini renkli kalemlerle dolu çantasını sırtına takıp bahçeye çıkarak geçiriyordu. Orada ağaçların gölgesinde saatlerce çizer, uçurtmalar, çiçekler ve sevimli hayvanlar yaratırdı.  Bir gün, bahçesinde oynamaya dalmışken, annesi onu içeri çağırdı. 'Muaz'ım, bugün çok önemli bir gün. Komşumuzun evine gideceğiz, yeni doğan bebeği ziyaret edeceğiz.' dedi. Muaz, bebeği görmeye heyecanlanmıştı fakat fırçasını da bırakmak istemiyordu. 'Anneciğim, fırçamı da götürebilir miyim? Bebeğe güzel bir resim çizebilirim.' dedi. Annesi gülümsedi, 'Elbette tatlım, ama yeni doğmuş bir bebeğe resim çizmek biraz zor olabilir.' diye cevapladı.  Yine de Muaz, fırçasız dışarı çıkmayı reddetti. Annesi, oğlunun ne kadar ısrarcı olduğunu görünce onu ikna etmekten başka çaresi kalmadı. Komşularının evine vardıklarında Muaz, bebeğin beşiği önünde fırçasını salladı. 'Bu bebeğe güzel bir resim çizeceğim!' dedi heyecanla. Fırçasını havaya kaldırıp fırçanın ucuna üfledi. Annesi ve komşuları gülümsedi, 'Muaz'ım, sen çok tatlısın ama bebeklere resim çizilmez.' dediler.  Muaz, hayal kırıklığına uğramış gibiydi. Bebeğe resim çizemeyeceğini düşününce üzüldü. O sırada, bebeğin annesi seslendi, 'Muaz'ım, sen çok özel bir yeteneğe sahipsin. Fırçanı kullanarak bebeğime güzel bir rüya çizebilir misin?'. Muaz, 'Rüya mı? Fırçamla rüya çizilebilir mi?' diye sordu. Bebeğin annesi gülümsedi, 'Elbette, senin gibi yetenekli bir çocuğun hayal gücünün sınırları yok.' dedi.  Muaz, fırçasını bebeğin beşiğinin üzerine doğru tuttu. Gözlerini kapatıp, bebeğin uykuda güzel rüyalar görmesini hayal etti. Sonra fırçasını havaya kaldırdı ve hayalindeki renkleri beşiğin üzerine doğru salladı. Bir an için, odasında bulunan tüm renkler, fırçanın uçundan bebeğin beşiğine doğru akmaya başladı. Muaz, fırçasını hareket ettirdikçe, beşiğin üzerinde gökkuşağı renklerinde, uçan balondan, parlayan yıldızlara, sevimli hayvanlara kadar muhteşem bir rüya dünyası oluştu. Bebeğin annesi ve diğerleri hayranlıkla Muaz'ın çizdiği rüya dünyasını izlediler.  O günden sonra Muaz, fırçasını kullanarak herkese rüyalar çizmeyi öğrendi. Herkesin hayatına renk, mutluluk ve hayal gücü katmak için fırçasını kullandı. Muaz, fırçasının gerçek sihrini keşfetti ve herkese sihirli dokunuşlarıyla iyi ve güzel şeyler yapmanın mümkün olduğunu gösterdi. Çünkü gerçek sihir, hayal gücünde, yaratıcılığında ve başkalarına yardım etme isteğinde saklıydı.