Engin, küçük bir gezegen olan 'Yelken'de yaşıyordu. Yelken, sürekli renk değiştiren, büyülü bir gezegendi. Engin, yıldızları izlemeyi çok severdi. 'Bir gün ben de uzaya çıkacağım!' diye hayaller kurardı. Bir gün, dedesi ona eski bir uzay gemisi verdi. Gemi, biraz eski ve yıpranmıştı ama Engin'in kalbine dokunmuştu. 'Bu gemiyle uzayın derinliklerine yolculuk edebilirsin,' dedi dedesi. 'Ama unutma, uzayda saygı ve kararlılık çok önemli.' Engin, heyecanla gemisine bindi. Uzay yolculuğu, kolay değildi. Gemi arızalanıyor, meteor yağmurlarıyla karşılaşılıyordu. Engin, pes etmeyi düşündü ama dedesinin sözlerini hatırladı. 'Kararlılık ve saygı…' diye tekrarladı içinden. Her zorluğun üstesinden kararlılıkla geldi. Bir gezegende yakıt buldu, bir başka gezegende gemisi için bir parça buldu. Uzayda karşılaştığı farklı canlılara saygıyla yaklaştı. Onların kültürlerini öğrendi, onlardan çok şey öğrendi. Uzun bir yolculuktan sonra, Engin, 'Yıldız Tozları' adlı büyülü bir gezegene ulaştı. Bu gezegen, Engin'in özlemini duyduğu, rengarenk çiçeklerle dolu bir vahaydı. Gezegenin sakinleri, Engin'i büyük bir saygıyla karşıladı. Onlarla zaman geçirdi, öğrendi, ve yeni arkadaşlar edindi. Sonunda, Engin, Yelken gezegenine geri döndü. Yolculuğu onu çok değiştirmişti. Artık daha cesur, daha bilge ve daha kararlıydı. Dedesine, yolculuğunun her anını anlattı ve yaşadığı saygıyı, kararlılığın önemini vurguladı. Engin, yıldızları izleyerek, bir gün yeni bir maceraya çıkmayı hayal etmeye devam etti. Ama bu sefer, kalbinde, uzayın derinliklerinde edindiği deneyimlerin ışığıyla doluydu.