Masal Diyarı

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde pireler berber, develer tellal iken, ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken, dünyalar güzeli Ebrar adında güzel bir kız çocuğu arkadaşlarıyla bahçede gezerken, ağacın gövdesinde kocaman ama kocaman bir kapı görmüş. 

Kapıyı gördüğüne çok şaşırmış, çünkü defalarca o bahçede gezen Ebrar, o kapıyı daha önce hiç görmemiş. Önce “Babam yapmıştır herhalde.” demiş, fakat “Yapmış olsa, bana da söylerdi!” diyerek bu düşüncesinden vazgeçmiş. 

Kapı kocaman olduğu gibi çok da komik görünüyormuş. Kapı, tıpkı ağacın gövdesindeki kabuklar gibi süslüymüş ve şekli nedeniyle Ebrar ve arkadaşlarının çok hoşuna gitmiş. 

Ebran korku ve heyecanla kapıyı aralamış ve gördükleri karşısında küçük dilini yutmuş. Kapının ardında masmavi bulutlar, güneşin önünde adeta dans ediyorlarmış.

Masal bu ya, daha arkadaşları kapının ardına bakamadan, bir rüzgar Ebrar’ı alıp içeri savurmuş ve kapı kapanmış.

Olayın şokuyla korkudan ağlamaya başlayan Ebrar, etrafına baktığında başka bir sürü çocuk görmüş. Çocuklar çikolata ağaçlarının meyvelerini yiyor, boylarından büyük satranç tahtalarında oyunlar oynuyor, kimisi de çikolata şelalesinde yüzüyormuş. 

Bütün çocuklar o kadar mutlularmış ki, Ebrar’ın geldiğini bile fark etmemişler. Ebrar yürüdükçe fantastik şeyler görüyormuş. Kocaman filler, sihirli lambadan çıkan dilek cinleri etrafta cirit atıyormuş.

“Bu kadar güzel şeylerin olduğu yer olsa olsa ‘Masal Diyarı’ olur! Yaşasın!” diye havalara uçan Ebrar, annesinin ona anlattığı başka bir masalı hatırlamıştı. Masalda, “En büyük zenginlik huzurlu yaşamaktır.” diye bir cümle geçiyormuş. 

Annesinin anlattığı masalda, yine küçük bir kız, bir şekilde Masal Diyarı’na ulaşıyor ve sonsuza dek mutlu ve huzurlu bir şekilde yaşıyormuş. Çünkü masaldaki kıza göre huzurlu hayat tam da masal diyarındaki gibiymiş. Bu masalın gerçek olduğundan korkan Ebrar, “Ailemi bir daha göremeyecek miyim?” diye düşünmüş. Çünkü Ebrar ailesi ile birlikte çok huzurluymuş. 

‍

Şenlik alanı gibi görünen diyarda gezintisine devam eden Ebrar, bütün masal kahramanlarını orada görmüş. Kurabiye Adam, Bez Bebek, Kırmızı Başlıklı Kız, Keloğlan.. Herkes ama herkes oradaymış. Diyarın derinliklerine doğru ilerledikçe, Ebrar fark edilir olduğunu görmüş. Çünkü onu tüm masal kahramanları “Masal Diyarı’na hoş geldin Ebrar!” diye selamlıyormuş.

Diyarda ilerledikçe başka bir kapı göremediği için korkan Ebrar, “Neyse biraz oynayayım sonra giderim.” diye düşünerek yürümeye devam etmiş. Çikolata ağaçlarından çikolatalar yemiş. Bu çikolatalar o kadar lezzetlilermiş ki, daha önce hiç böyle bir çikolata yememiş. 

Pamuktan ve şekerden yapılan evlerde evcilik oynamış. Hansel ve Gretel ile şarkılar söylemiş. Sonra hava karardıkça, etraftaki masal kahramanları bir bir azalmaya başlamış. Etrafında olan bitene anlam veremeyen Ebrar, Hansel’e sormuş: “Niye herkes gidiyor?” diye sormuş. Hansel, “Masal Diyarı’nda güneş batınca, ejderhalar, cadılar, timsahlar ve kötü kalpli kurtlar ortaya çıkar, biz de saklanırız.” diye cevap vermiş. “Hatta birazdan bizi pişirip yemek isteyen cadı gelecek ve onu atlatmamız gerekecek, bize yardımcı olur musun?” diye eklemiş. 

Duydukları karşısında şok olan Ebrar hemen oradan kaçmak istese de, Hansel ve Gretel’i bırakıp kaçamamış ve onlara yardım etmeye karar vermiş.

Bütün bir gece onları pişirip yemek isteyen cadıdan kaçıp onu yenmek için türlü numaralar denemişler. Gün tekrar doğduğunda cadı ortadan kaybolmuş ve üçü de yorgunluk içinde dinlenmek için uyumuşlar. 

Artık eve gitmesi gerektiğini söyleyen Ebrar, Hansel ve Gretel’den yardım istemiş. Çünkü Ebrar gezerken başka hiçbir kapı görmemiş.

Gretel hemen atılmış: “Ben seni bahçene çıkarabilecek kapıya nasıl ulaşacağımızı biliyorum!” 

“Nasıl?” diye sormuş Ebrar. 

Gretel gülümsemiş ve cevap vermiş: “Önce iyi kalpli bir büyücü olan Kırmızı Başlıklı Kız’ın büyükannesini ziyaret edeceğiz. Sonra o bize bir iksir verecek ve iksiri döktüğümüz yerde bahçene açılan kapı ortaya çıkacak.” demiş. 

İksiri almak üzere yola koyulan Ebrar ve Hansel ile Gretel, yolda güle oynaya, şekerler yiye yiye gitmişler. 

Büyükanne ilk önce çocukları güzelce ağırlamış. Onlara güzel kurabiyeler vermiş ve istedikleri iksiri hazırlamış. “Bu iksiri nereye dökerseniz dökün, önünüze bir kapı açılacak çocuklar!” demiş ve iksiri vermiş.

Annesini çok özleyen Ebrar, önce Hansel ile Gretel’e sarılmış sonra da büyükanneyi yanaklarından öpmüş ve onlara veda ettikten sonra hemen bahçeye koşup, iksiri yere dökmüş. 

Önünde devasa bir kapı açılan Ebrar, “Ben bu kapıyı açamam ki!” derken kapı birden açılmış ve kendi evinin bahçesini görmüş. 

Kapıdan bahçeye geçer geçmez, kapı tekrar kapanmış ve Ebrar arkasını döndüğünde kapıyı görememiş. 

Annesinin onu çok merak etmiş olabileceği için üzülen Ebrar, bahçede arkadaşlarını görünce çok şaşırmış. Çünkü aslında sadece 5 dakikalığına ortadan kaybolmuş! Hemen annesine koşup olanları anlatmış. 

Annesi, Ebrar geri dönmeyi seçtiği için ona teşekkür etmiş ve karnını doyurup uyutmak üzere odasına götürmüş. “Sana masal okumamı ister misin?” diyen annesine, Hansel ve Gretel’i okur musun annecim?” demiş. Annesi gülümsemiş ve masalı okuyarak Ebrarı uyutmuş. Bu masal da burda bitmiş. Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine.

‍

Masal Sonrası Etkinlik

Ön Bilgi: Bu etkinlik sayesinde, çocuğunuzun anlama ve yorumlama yetilerini geliştirebilir, onunla uyku öncesi keyifli sohbetler edebilirsiniz.

1. Ebrar, Masal Diyar'ından niçin dönmek istemiş?
2. Hansel ve Gretel'e yardım eden Ebrar, eve döndüğünde niçin tekrar o masalı dinlemek istemiş?