Erken Kalkamayan Bobo

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman üstünde develer tellal, pireler berber iken, ormanın derinliklerinde bir ayı ailesi yaşarmış. 

Bobo ve ailesi sabah erkenden kalkar kendilerine kahvaltı için balık avlamaya ormanın bir ucundan diğer ucundaki nehre giderlermiş. Ne var ki, Bobo sabahları uyanamıyormuş. Hem çok miskinmiş hem de akşam geç saatlere kadar arkadaşlarıyla oynuyormuş. 

Günlerden bir gün, Bobo’nun annesi, onu uyandırmak için mağaradaki bölmesine gitmiş. Bobo bir türlü uyanamamış. Annesi başında kalkmasını beklerken: “Akşam geç saatlere kadar oyun oynarsan, böyle uykunu alamazsın işte!” diye kızmış.

Sadece biraz daha uyumak isteyen Bobo, açlıktan karnı guruldamasına rağmen bir o tarafa, bir bu tarafa dönüyormuş. Çünkü annesinin konuşmaları ona ninni gibi geliyormuş.

Annesi uyanmayan Bobo’ya “Hemen kalk yoksa nehirden geçen balık sürüsünü kaçıracağız ve aç kalacaksın!” diye sesini yükseltince, Bobo birden yatağından fırlamış. 

Bobo miskin ve uyanmak bilmeyen bir ayıcık olmasına rağmen, çok iyi balık avlıyormuş ve ailesi ile her ava çıktılarında en güzel ve büyük balıkları o yakalıyormuş. Nehre doğru yola çıktıklarında Bobo uykulu gözlerle yürürken, bir anda gıcık bir bal arısı Bobo’yu rahatsız etmeye başlamış. Arıyı kovalayan Bobo ailesinden ayrılarak arıyı kovanına kadar takip etti ve kovana bir pençe atıp arıların kaçışmasını sağladıktan sonra içindeki balı kaçırıp ailesine götürmüş.

Balı yemeye başladıklarında Bobo’nun her yeri şişmeye başlamış çünkü kaçışan arılar sinirlenip Bobo’nun her tarafını sokmuşlar. 

Küçük Ayıcık Bobo’nun yüzü şiştiğinde o kadar komik görünmüş ki, tüm aile bu duruma gülüp eğlenmişler.

Nehre vardıklarında, Bobo hemen suya atlayıp önce şişliklerini dindirmiş. Bu sırada ailedeki diğer ayılar avlanmaya başlamışlar ama hiçbiri balık tutamıyormuş. Çünkü ortada balık yokmuş!

‍

Baba arı: “Sürüyü kaçırdık galiba!” demiş ve hepsi Bobo’ya dönmüş. “Bana bakmayın sürü kaçtıysa benimle alakası var!” demiş. 

Anne Ayı araya girip, “Vaktinde kalksaydın sürüyü kaçırmazdık miskin ayıcık! Bu sana bir ders olsun.” demiş. 

Ailesinin aç kalmasına çok üzülen Bobo, bir daha geç yatmamaya ve vaktinde kalkmak için en az 8 saat uyuyacağına dair söz vermiş. 

Bobo’nun bu hareketi sonrası, ailesinden kimse Bobo’ya tepki göstermemiş. Çünkü tatlı ayıcık Bobo, ailesini olumsuz olarak etkileyen davranışı sonucu pişman olmuş ve bunu düzeltmek için çözüm sunmuş. 

O günden sonra Bobo hiç geç yatmamış ve dolayısıyla hiç uyanamamazlık etmemiş. Nehirden her sürü geçtiğinde en güzel balıkları yakalamış. Bobo, ormanda artık “Balık Ayısı” olarak biliniyormuş. 

Bobo ve ailesi sonsuza dek mutlu yaşamışlar.