Taha'nın Orman Keşfi

Taha adında çok meraklı, öğrenmeyi seven bir çocuk varmış. Hafta sonları babası ile birlikte ormana gitmeyi çok seviyormuş. Büyüyünce izci olmak ve ormanda daha çok vakit geçirmek istiyormuş. Babası da Taha ile birlikte ormana gidiyor ve her hafta sonu oğluna yeni bir şeyler öğretiyormuş. Taha da ormana gideceği günleri iple çekiyor, sabahları erkenden uyanıp hazırlanıyormuş. 

Bir sabah yine babası ile birlikte ormana keşif yapmaya gitmek için erken saatlerde uyanıp hazırlanmış. Ailece kahvaltı yaptıktan sonra annesi, babası ve Taha için yiyecekler hazırlamış. Taha, yiyecekleri çantasına koyup annesini öpmüş. Babasının elinden tutarak ormana doğru yürüyüşe koyulmuş. Evleri, ormanın girişine çok yakınmış. Taha bu yolu yürümeyi çok seviyormuş. Her mevsimde değişen ağaçları, çiçekleri izlemeyi ve değişik hayvan türlerini tanımayı dört gözle bekliyormuş.

Yolda yürürken babasına “Babacığım, bu hafta ormanda neler yapacağız, yeni neler öğreneceğim?” diye sormuş. Babası “Çam ağaçlarının kozalaklarını inceleyeceğiz. Sonra da sana kamp ateşi yakmayı öğreteceğim. Ama bunu, ormandaki canlılara zarar vermeden yapmamız için dikkatli olmamız gerekecek. Büyüyene kadar bu ateşi tek başına yakmaman gerektiğini de bilmelisin.” Demiş. Taha “Tamam babacığım. Yanımda büyük birisi olmadan kamp ateşi yakmaya çalışmayacağım. Ama bunu öğrenmek için çok heyecanlıyım. Ayrıca kozalakları da çok merak ediyorum.” Demiş. 

Taha ve babası ilk önce kozalak keşfine çıkmışlar. Çam ağaçlarının olduğu bölgeye doğru, çakıllı ve toprak yoldan ilerlemişler. Diğer bitkilerin üzerine basmadan yürümek için özen gösteriyorlarmış. Bir süre yürüdükten sonra çam ağaçlarının yanına gelmişler. Taha eğilip yere bakmış. “Babacığım bak, yerde bir sürü kozalak var.” Demiş. Babası gülümseyerek cevap vermiş. “Evet oğlum, bu mevsimde çam kozalakları olgunlaşır.

Biz inceleme yapacağımız için yerdeki kozalakları almamız yeterli. Yenisini koparıp ağaçların doğal dengesini bozmuyoruz. Anlaştık mı?” diye sormuş. Taha, ellerini çırparak “Evet!” demiş ve ardından yerden irili ufaklı birkaç kozalak toplamış. Topladığı kozalakları çantasından çıkardığı bez poşete bıraktıktan sonra babasına dönüp sormuş. “Babacığım, şimdi ne yapacağız?” Babası hemen cevap vermiş. “İlerideki dere kenarına gidip önce kozalakları inceleyeceğiz. Sonra annenin hazırladığı yemekleri yiyip ateş yakmayı öğreneceğiz.” Taha bunu duyunca çok heyecanlanmış. Bir an önce dere kenarına gitmek için sabırsızlanıyormuş. 

Taha babasıyla birlikte dere kenarına gitmiş. Annesinin verdiği örtüyü yere sererek kozalakları da üzerine koymuş. Babası ona kozalakların içini nasıl açacağını ve tohumuna nasıl ulaşacağını göstermiş. Taha tek tek ve özenle kozalak yapraklarını açmış. En dibinden çıkan tohumu görünce çok heyecanlanmış. “Babacığım, bu tohumu ektiğimizde bizim de bir çam ağacımız olabilir mi?” diye sormuş. Babası “Evet oğlum. Fakat bizim bahçemiz çam ağaçları için elverişli değil.

‍

İstersen onu buraya, ait olduğu yere dikerek daha mutlu bir ağaç olarak büyümesini sağlayabiliriz.” Diye cevap vermiş. Taha tohumu hemen ekmek istiyormuş. Babası da önce yemek yemeleri gerektiğini söylemiş. Tahai ağacı bir an önce dikmek için çabucak yemeğini bitirmiş. Sonrasında babası ile birlikte çam ağaçlarının yanına yürümüşler. Tahai ağaca can suyunu verebilmek için dereden, yanında getirdiği kovaya su almış. Geçen hafta babası ona nasıl ağaç dikmesi gerektiğini öğrettiği için çok mutluymuş. Önce toprağı kazmış. Sonra içerisine tohumu yerleştirip toprağı kapatmış. En son da can suyunu vererek ağacının büyümesine yardımcı olmuş. Şimdi ise sıra ateş yakmaktaymış.,

“Babacığım, kamp ateşimizi nerede yakacağız?” diye sormuş. Babası hemen cevap vermiş. “İleride, devlet tarafından kamp yapılmaya ve ateş yakılmaya izin verilen bir arazi var. Orada ateşimizi güvenli bir şekilde yakabiliriz.” Taha, hemen babasının ardına düşmüş ve kamp alanına doğru yola koyulmuş.

Alana geldiklerinde bir sürü kamp çadırı ve izci görmüş. İzcilere uzun süre hayranlıkla bakmış. Sonrasında babasına odun toplamak için yardım etmiş. Babası, ateş yakmanın ne kadar dikkat isteyen bir iş olduğunu söyleyerek işe başlamış. Sonrasında alandaki güvenli bir alanda ateşi yakmış. Babası, ateşin üzerinde mantar yapabileceklerini de söylemiş. Annesinin pişirmeye hazır hale getirdiği mantarları çubuklara takarak ateşte bir güzel pişirerek afiyetle yemişler.

Taha, kamp ateşini yakmayı öğrenmiş ve artık eve dönme vakti gelmiş. “Babacığım, giderken bu ateşi söndürmemiz gerekiyor değil mi? Yoksa ateş kontrolden çıkabilir ve ormana zarar verebilir.” Babası oğlunun saçlarını okşamış. “Evet Tahacığım. Şimdi birlikte ateşi söndürmeyi de öğreneceğiz.” Babası ve Taha kamp ateşinin söndüğünden iyice emin olduktan sonra el ele tutuşup evin yolunu tutmuşlar.

Taha, bu hafta ormanda bir sürü yeni bilgi öğrendiği için çok mutluymuş. Bir an önce okula gidip öğrendiği yeni bilgileri ve orman keşfini sınıf arkadaşlarına anlatmak için sabırsızlanıyormuş.