Goldilocks ve Üç Ayı

Goldilocks’ un güzel mi güzel, altın sarısı, kıvır kıvır saçları varmış ve gülüşü çok ama çok tatlıymış. Goldilocks bir melek gibi görünürmüş. Ama maalesef bir melek gibi iyi davranışlarda bulunamaz, yaramazlık yaparmış…

Bir gün, annesi bir yandan onu mutfakta kovalıyor bir yandan da “Açgözlü Goldilocks” diye ondan şikayet ediyormuş. “Bu kekler şimdi yemen için değl! Onları yerine koy ve gidip dışarıda oyna!” demiş. “Ama sakın ormana gitme, çünkü orman ayılarla dolu!”

Goldilocks yanıt vermemiş. Zaten dışarıda dans ediyormuş. Ormana doğru hoplaya zıplaya ilerlerken yaprakları hışırdıyor ve kuşlar cıvıldıyormuş. Küçük kız hem etrafına bakınıyor hemde “Bir ayıyla karşılaşmam imkansız.” Diyerek kahkahalarla gülüyormuş. Birden ağaçların arkasında şirin mi şirin, tahtadan bir kulübe görmüş.

 “Acaba orada kim yaşıyor?” diye merak etmiş ve kulübeye doğru ilerlemiş. “Tak, tak, tak!” diye kapıyı çalmış. Kimse açmayınca, kapıyı itip içeri girmiş. “Ay, harika bir şey kokuyor” diye içinden geçirmiş. Sonra, masanın üstünde içi lapa dolu üç kase görmüş. Goldilock, en büyük kaseden bir kaşık lapa almış. Bir de bakmış ki lapadan çok duman çıkıyor. “of, bu çok sıcak!” diye söylenmiş. Sonra eline orta boy kaseyi almış ve “Iyy! Bu da çok soğuk” demiş. Ama sonuncu ve en küçük kase için “Mmm, işte bu tam ağzıma layık!” deyip, kasedeki lapayı silip süpürmüş.

Masanın yanına üç tahtadan sandalye varmış. Goldilocks en büyük olanına güçlükle tırmanmış ve “of! Bu çok sert” diye yakınmış. Orta boy olanına oturup, bu sefer de sandalyenin içine gömülünce, “Bu da çok yumuşak” diye sızlanmış. Ama en küçük sandalye tam onun içinmiş: “Mmm, işte bu çok rahat!” demiş.

Demiş ancak, sandalyenin küçük ayakları, Goldilocks’ un ağırlına dayanamayıp kırılıvermiş…

Kırılan parçaları süpürürken “Off! Nereye oturacağım şimdi ben?” diye söyleniyormuş. Odanın köşesinde bir perde asılıymış. Perdenin arkasında da rahat mı rahat görünen üç yatak varmış. Goldilocks hemen en büyük yatağa zıplamış. “Off bu çok sert” demiş. Orta boy olanına atlayınca, bu sefer de yatağın içine gömülüvermiş. “Öff, bu da çok yumuşak…” Ancak en küçük yatak için “İşte bu tam bana göre!” demiş.

O kadar lapayı yedikten sonra Goldilocks’ a uyku bastırmış. Yorganı iyice üstüne geçip uyuyakalmış. O kadar derin uyuyormuş ki kapının açıldığını ve üç ayının içeri süzüldüğünü fark etmemiş bile. Ama üç ayı aniden bağırmaya başlayınca, Goldilocks korkarak uyanmış.  

Önce “Benim lapamdan kim yedi?” demiş çok iri ve kalın sesli olanı.

Sonra “Benim lapamdan kim yedi?” demiş küçük ve alçak sesli olanı.

En sonunda da cıyaklayarak “Benim lapamdan kim yedi?” demiş yavru. “Şuna bakın! Hepsini yemiş!”

Goldilocks perdenin arkasından gizlice bakmış, bir de ne görsün! Ün tane ayı! “Olamaz!” demiş küçük kız. Ayılardan koskocaman olanı “Benim sandalyemde kim oturdu diye bağırmış.

Ortanca olanı da bağırmış aynı şekilde.

En sonunda da yavru cıyaklamış. “Sandalyemi kırmış!”

Sonra, ayıların üçü de yataklarına doğru yönelmişler… Goldilocks çarşafların altına saklanmış ve titreyerek “Beni görmezler umarım!” diye mıurıldanıyormuş. Ayılardan en büyüğü ve iri olanı “Benim yatağımda kim uyudu?” diye bağırmış.

Orta boylu olanda bağırmış.

En sonunda da cıyaklayarak “Benim yatağımda kim uyudu?” demiş en küçük olanı. “Şuna bakın! Yatağımda bir kız var!”

Goldilocks çığlık atmaya başlamış ve çarşafların içinden fırladığı gibi kulübeden dışarı çıkmış. Koşarak uzaklaşmaya başlamış ve bacakları yoruluncaya dek, eve kadar koşmaya devam etmiş. Bundan sonra bir daha asla yaramazlık yapmamış.