Keloğlan Kuyuya Düşüyor

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur zaman içinde ülkenin birinde bir kasaba varmış. Bu kasabada derme çatma bir evde, çok fakir bir Keloğlan ile yaşlı annesi yaşarmış. Keloğlan’ın annesi pek huysuz ama akıllı bir kadınmış. Keloğlan’a hiçbir zaman sözünden çıkmaması gerektiğini tembih eder dururmuş.

Bizim Keloğlan bir gün annesiyle beraber akşam yemeği için çarşıdan malzeme almaya çıkmış. Kasabanın sessiz kenar mahalleleri arasında hoplaya zıplaya yavaşça annesiyle el ele yürürken ne görsün! Yaşlı bir adamın ayakları bir kuyunun dışında sallanıyor ama belinden yukarısı kuyunun içine doğru bükülmüş. 

Keloğlan hemen “Anne bak! Amca kuyuya düşmek üzere!” diye bağırmış.

 Annesi ile tüm güçleriyle adama doğru koşmaya başlamışlar. Tam adamın ayağını yakalayacakken adam dengesini kaybedip kuyuya düşmüş. Annesi Keloğlan’ı tembihlemiş:

 “Sen burada kal ben köylülerden yardım isteyip geleceğim.” demiş. 

Keloğlan da beklemiş de beklemiş ama ne gelen var ne giden… Kuyuda yüzen amca artık yorulmaya başlamış. Bizim sabırsız Keloğlan daha fazla dayanamamış ve kuyunun hemen dibindeki ipe bağlı olan iki kovadan birini yaşlı adama sarkıtmış ve adama “Amcacığım, tutun! Ben seni çekeceğim” diye seslenmiş. Ama yaşlı adam kovayı kendine doğru çekince olanlar olmuş. Keloğlan çelimsiz ve zayıf olduğu için dengesini kaybedip kuyudan aşağı yaşlı amcanın yanına düşmüş. Kuyu çok dar olduğu için sürekli yaşlı adama çarpıp batıyor ve su yutup nefes alamıyormuş. Çaresizce yardım beklemeye devam etmişler ama iş git gide zor bir hale geliyormuş.

Bizim anne sözü dinlemeyen Keloğlan tam bayılmak üzereyken son anda yanına düşen diğer ipe bağlı olan kovayı görmüş ve son nefesinin verdiği tüm güçle kovaya atılmış. Köylüler önce Keloğlan’ı, ardından da yaşlı amcayı kuyudan çekip kurtarmışlar.

‍

Annesi önce bizim yaramaz Keloğlan’a çok kızmış ama sonra onu kaybetmekten korktuğu için sarılıp ağlamaya başlamış. 

Keloğlan da çok korkmuş ve anneciğine sıkı sıkı sarılmış.

“Söz veriyorum anneciğim, bir daha asla senin sözünü dinlememezlik etmeyeceğim.” demiş ve o günden sonra her zaman annesinin sözünü dinleyip hep güvenli bir hayatı olmuş.