Zamanın birinde, Mimi adındaki tatlı mı tatlı, sevimli mi sevimli bir kız çocuğu, ailesiyle birlikte deniz kenarında küçük bir köyde yaşarmış. Bu köyde çok az kişi yaşadığından yaşıtı olan yani kendisine arkadaş olacak kimse yokmuş. Okulu da çok uzakmış ve arabayla uzun yollar katetmesi gerekiyormuş. Sevdiği tüm arkadaşları ise çok uzaktaymış.
En azından okula giderken arkadaşlarıyla oynayabiliyormuş, ama yaz tatili süresince hiç arkadaşı olmadığı için canı çok sıkılıyormuş. Ailesiyle yüzmeye denize gitmiş. Kumdan kale yapmış kendi kendine, keşke arkadaşlarımla olsaydım diye düşünüp denize dalmış ‘cup’ diye. “Bu sıcak havalarda yüzmek ne kadar güzel.” diye bağırmış.
Bir süre sonra ayağını bir şey gıdıklamış, balık değdi sanıp bakmamış am ayağı bir daha gıdıklanmış. Baktığında bir ne görsün! Güneşin parıl parıl ışıkları altında bir çiçek gibi canlı renkleriyle güzel mi güzel bir denizkızı… Mimi gözlerine inanamamış. Denizkızı gülümsemiş. Mimi çok şaşırıp hemen kumların oraya çıkmış.
Denizkızı da oraya kadar gelip durmuş ve önce hiç konuşmadan bakışmışlar. Gülümsemiş denizkızı Mimi’ye sevgi dolu bir bakışla. "Benim adım Misi, seninle arkadaş olabilir miyiz benim hiç insan arkadaşım olmadı‘’ demiş. Mimi de kendine arkadaş aradığı için, bunun çok güzel bir fikir olduğunu düşünmüş. Hiç düşünmeden “Olabiliriz” demiş ve hemen birlikte yüzmeye başlamışlar.
Mimi, “Kim daha hızlı gidiyor bakalım” demiş ve hemen hızlıca yüzmeye başlamış. Ama Mimi, Misi’nin deniz kızı olduğunu unutmuş. Misi kahkaha atıp rengarenk kuyruğu ile yüzmeye başlamış ve Mimi’den önce hedefe ulaşmış. Yarışın bittiği yerde mutluluktan iki de gülüşüp durmuşlar. Akşam oldu ve Mimi’nin annesi, ‘’Mimiii eve gidiyoruz’’ diyerek seslenmiş. Misi de ona el sallayıp evine gitmiş.
Mimi eve dönerken o kadar mutluymuş ki, arkadaşının olduğu fikri onu sürekli gülümsetiyormuş. Artık evine çok yakın olan bir arkadaşı varmış. Ama denizde olduğu için onun evine oynamaya gelemezmiş. Buna çözüm olarak kendisinin sahile gidebileceğini düşünmüş. Eve gider gitmez yemeğini yiyip mutlu bir şekilde uyumuş. Ertesi sabah kahvaltı yapmadan çantasına iki sandviç hazırlayıp koymuş. “Ben arkadaşımla oynamaya çıkıyorum” diye bağırıp koşarak sahile doğru gitmiş. Annesi ve babası arkadaşının olmasına çok sevinmişler.
Misi orada onu bekliyormuş. Karşılaştıklarında birbirlerine sarılmışlar. Kumların üzerine oturmuşlar ve sandviçlerini bir güzel yemişler. Yemek yedikten sonra karınlarına kramp girmesin diye yarım saat beklemişler ve sonra yüzmeye başlamışlar. Bir yazın her günü böyle güzel geçmiş…
Okul açılmadan önceki gün Mimi son kez sahile gitmiş. Arkadaşı Misi de veda etmek için onu bekliyormuş. ‘’Mimi ben de okula başlıyorum, seninle güzel vakit geçirip arkadaşlık yaptığımız için çok mutlu oldum, şimdi okul başladığında bir sürü yeni arkadaşım olacak, sonraki yaz geldiğimde seninle tekrar görüşürüz” demiş ve iki arkadaş birbirlerine sarılmışlar. Bütün gün yüzmüşler ve ayrılık vakti geldiğinde iki de bir sonraki yaza, bir daha görüşünceye dek mutlu yaşamışlar...
Bu metin kocamanbisite.com için özel olarak yazılmıştır. Ticari maksat taşıyan tüm diğer dijital ortamlar ve basılı mecralarda kullanımı, kopyası, atıfı yasaktır. Eğitim maksatlı kullanım için her bir içeriğe yönelik izin alınması zorunludur. İzinsiz kopyalamanın tespiti durumunda uyarı verilmeksizin hukuki yollara başvurulacaktır.