Bir zamanlar, Renkler Ülkesi’nde yaşayan küçük bir balon ailesi varmış. Her balonun rengi farklıymış ve hepsi çok neşeliymiş.
Bir gün, Güneş Parçası Parkı’nda buluşmaya karar vermişler. İlk gelen Kırmızı Balon olmuş. “Ben Kırmızı’yım! Elma gibi, çilek gibi, sıcacık!” demiş ve hoplaya zıplaya beklemeye başlamış.
Sonra Mavi Balon gelmiş. “Ben Mavi’yim! Gökyüzü gibi, deniz gibi, huzurlu!” demiş ve hafifçe sallanmış.
Bir süre sonra, Sarı Balon parkta belirmiş. “Ben Sarı’yım! Güneş gibi, limon gibi, ışıl ışıl!” diye bağırmış ve etrafa gülücükler saçmış.
Tam o sırada, Yeşil Balon çıkagelmiş. “Ben Yeşil’im! Çimen gibi, yaprak gibi, tazecik!” demiş ve yuvarlanarak arkadaşlarının yanına oturmuş.
Balonlar çok eğlenmiş. Birlikte yuvarlanmışlar, havaya uçmuşlar, renklerini göstererek oynamışlar. Parktaki çocuklar da onları izleyip sevinçle bağırmış:
“Kırmızı! Mavi! Sarı! Yeşil!”
Balonlar çocuklara renkleri öğretmekten mutlu olmuş. Gün batarken, hep birlikte demişler ki:
“Renkler güzel! Hepimiz farklıyız ama birlikte daha güzeliz!”
O günden sonra Renkli Balonlar her gün parka gitmiş ve çocuklarla oyunlar oynayıp renkleri öğretmiş...
Bu metin kocamanbisite.com için özel olarak yazılmıştır. Ticari maksat taşıyan tüm diğer dijital ortamlar ve basılı mecralarda kullanımı, kopyası, atıfı yasaktır. Eğitim maksatlı kullanım için her bir hikayeye yönelik izin alınması zorunludur.