Ali ve Arkadaşları

Bir zamanlar küçük bir kasaba varmış. Bu kasabada Ali adında küçük bir çocuk yaşarmış. Ali’nin günleri okula giderek, arkadaşlarıyla oynayarak geçiyormuş. Ali’nin çok yakın iki arkadaşı varmış; Mete ve Ayşe. Mete ve Ayşe Ali’yi çok severlermiş. Her gün okul bittiğinde, toplanırlarmış ve mahallede oyun oynarlarmış.

‍

Bu oyunlar çok eğlenceli geçiyormuş. Akşam olduğunda herkes evine gidiyormuş. Yine bir gün Ali ve arkadaşları oyun oynarken, Ali yere düşmüş ve dizi kanamış. Ali’nin arkadaşları hemen yardıma gelmişler. Ali’nin annesine haber vermişler. Ali’nin annesi, Mete ve Ayşe’yi suçlamış. Onlara ‘’Ali sizin yüzünüzden yaralandı.

Bir daha onunla oyun oynamanızı yasaklıyorum demiş.’’ Ali ve arkadaşları günlerdir görüşemiyorlarmış. Ali arkadaşlarını çok özlüyormuş. Bir gün Ali’nin evlerinin zili çalmış. Kapıyı Ali’nin annesi açmış. Kapıda kimse yokmuş. Ancak yerde bir buket çiçek varmış. Ali’nin arkadaşları bu çiçeği bırakmış ve üstünde bir not varmış. ‘’Ali seni çok özledik, umarım annen en kısa zamanda bizimle oynamana izin verir.

Biz senin yaralanmanı istemezdik.’’ Ali’nin annesi bu notu okumuş ve çok duygulanmış. Ali’nin düşmesinden dolayı arkadaşlarına kızdığı için kendini suçlamış. Annesi Ali’ye izin vermis ve Ali arkadaşlarıyla yeniden kavuşmuş.

‍

‍

Bu olaydan Ali, sadık arkadaşlığın her şeyden daha önemli olduğunu anlamış.