Üzgün ve Neşeli Oyuncaklar

Bir varmış, bir yokmuş. Yemyeşil gözleri ve gecenin karanlığını taşıyan simsiyah saçları ile Mahir isminde bir çocuk varmış. Mahir, ailesi ve arkadaşları ile çok iyi anlaşan ve onları çok seven akıllı bir çocukmuş. Fakat bir kusuru varmış. Oyuncaklarına çok sert davranıyor, onları etrafa vurarak onlarla oynuyormuş. Ve oyunu bittikten sonra onları toplamak yerine etrafta yalnız bırakıyormuş. 

‍

Oyuncakları bu durumdan çok şikayetçilermiş. Onlar Mahir’i çok sevmelerine rağmen, Mahir’in onlara bu şekilde sert ve yanlış davranması onların kalbini çok kırıyormuş. Onlarla düzenli bir şekilde oynamıyor oluşu oyuncaklarının geceleri etrafta, soğukta yalnız bir şekilde kalmalarına sebep oluyormuş. Bu yüzden oyuncakları üzülüyormuş.

Ailesi de Mahir’i daha düzenli ve daha sakin bir şekilde oynaması, oyuncaklarına iyi davranması konusunda sürekli uyarıyormuş fakat Mahir bu konuda onların sözünü hiç dinlemiyormuş. Yine dağınık bir şekilde oyun oynadığı bir gece, uyumak için yatağına gitmiş.

Rüyasında, kendisini oyuncakların dünyasında buluvermiş. Bir tarafta çok mutlu, bakımlı ve neşe dolu oyuncaklar varken, diğer tarafta soğuktan hasta olmuş, yalnızlıktan dolayı üzülmüş oyuncaklar varmış. Üzgün oyuncaklar, neşeli oyuncaklara bakıp onlar gibi olmayı ne kadar istediklerini düşünüyorlarmış. Neşeli oyuncaklar etrafta koşuşturup, şarkılar söyleyip danslar ederken, üzgün oyuncaklar yalnızca oturuyor ve hiç konuşmuyorlarmış. 

Bu durumu gören Mahir, acaba kendi oyuncaklarının nasıl olduğunu düşünürken aniden bir ses duymuş.

“Mahir, biz senin oyuncaklarınız fakat biz de neşeli olmak istiyoruz!” demiş, kurşun asker. “Evet Mahir, bizi oyunun bittikten sonra toplamıyorsun, etrafta dağınık bir şekilde bırakıyorsun. Bu da yetmezmiş gibi, bizimle oynarken de çok sert ve kötü davranıyorsun!” diye sitem etmiş kamyoneti.

Mahir, kendi oyuncaklarının da üzgün oyuncaklar olduğunu fark edince aniden içine bir üzgünlük çökmüş ve uyanmış. Sabah uyandığında odasının zemininde, sağda solda yalnız bir şekilde duran tüm oyuncaklarını toplamış ve düzenli bir şekilde dizmiş. O günden sonra oyuncakları ve Mahir birlikte çok daha mutlu bir şekilde yaşamışlar. Ailesi de düzenli olduğu için çok sevinmiş ve Mahir ile gurur duymuş.